Úrval - 01.12.1954, Síða 37

MÓTUN KRISTINS HEIMS
35
Kristin kirkja í öllum löndum
4-lfunnar verður að svara þeim,
sem þrá að vita, hvort Krist-
ur sé svarið, hvort hann sé í
raun og veru — hér og nú —
Vegurinn, Sannleikurinn og Líf-
ið. Megnar hann að endur-
reisa manninn til raunverulega
mennskrar tilveru í heimi, sem
er í þann veginn að afkiæða
gjörvallt mannkyn mennsku
sinni og hneppa það í þræl-
dóm ?
Vonarmerkin eru fjölmörg:
Beggja vegna járntjalds er hætt
að líta á kirkjuna sem trúar-
stofnun eingöngu, menn eru
hættir að álíta hana einskis
varðandi og án gildis fyrir líf
veruleikans. Þeir geta ekki
lengur látið sem hún sé ekki
til, annað hvort elska þeir hana
eða hata, þ. e. menn taka hana
til greina. Og menn hlusta
hverju sinni, sem kirkjan talar
um mannlegt líf og mannleg
samskipti, um félagsmál og
fjármál, þjóðmál og alþjóða-
málefni. En ekki má mistúlka
þessar staðreyndir: Tími mark-
vísrar heiðni er efalaust á
enda, fáir trúa á kenningar,
hvort sem þær byggjast á
hughyggju eða efnishyggju.
Kommúnistar trúa ekki heidur
á kommúnisma sinn, þeir halda
sér í hann af því að þeir þekkja
ekkert betra.
En þetta fólk, sem nú snýr
sér til kirkjunnar og leitar
ráða þar, gerir það ekki sakir
trúnaðar og trausts, heldur
sakir vonleysis og vonbrigða.
Það leitar í þessa átt til reynslu,
ekki í vissu. Það spyr, en hefur
ekki enn játað svarinu, efast
jafnvel um, hvort kirkjan hafi
svarið í raun og veru. Nálega
allir hafa áhuga á kirkjunni og
því, sem hún hefur að geyma:
lærdómsmenn og vísindamenn,
vinnuveitendur og vinnuþiggj-
endur, iðnrekendur og verka-
menn, kennarar og nemendur,
kaupsýslumenn og bændur. All-
ir vilja þeir forvitnast um hana,
allir eru þeir fúsir að ræða
vandamál sín, þiggja allir fús-
lega, er kirkjan býður þeim til
umræðu, stjórnmálaflokkar og
verkljlðsfélög, og þeir eru opin-
skáir í máli og ófeimnir. En
þeir varast enn að ánetjast. Á
hinn bóginn vilja þeir ekki snúa
baki við. Þeir finna, að þetta
gæti verið síðasta bjarglín-
an.
Ég hygg, að þetta sé allsönn
mynd af andlega ástandinu á
meginlandi Evrópu. Ef þú kem-
ur hingað, máttu ekki vænta
þess að sjá fjöldann þyrpast
í kirkjur til bess að hlýða tíð-
um. En þú munt hvarvetna
finna, að menn hugsa um erf-
iðleika og vandamál mannlegs
lífs og mannlegs samlífs í heimi
nútímans. Og þú munt komast
að raun um, að þessir menn
hafa augun á kristinni kirkju í
óljósri, hikandi von um það, að
þar kynnu spurningar þeirra að
fá svör og vandamál þeirra
lausn.