Úrval - 01.12.1954, Qupperneq 67

Frumskógafíllinn er glettinn og gaman-
samur, og gæflyndur, sé ekki gert
á hluta hans.
FRUMSKÓG AFÍ LLINN.
Grein úr „Hörde Ni“,
J eftir Eric Lundqvist.
AÐ er ekki mikið um fíla
á Borneó. Þeir eru aðeins
á norðvesturhluta eyjunnar.
Þar hef ég séð þá í allstórum
hjörðum. Sennilega eru þeir inn-
fluttir, mætti hugsa sér, að ind-
verskur höfðingi (rajá) hefði
einhverntíma sent höfðingja á
Borneó nokkra indverska fíla
að gjöf.
Þegar ég var að rannsaka
frumskóginn á þessum hluta
eyjunnar fyrir Hollendinga,
rakst ég einu sinni á fílahjörð
með um tuttugu dýrum. Ég
hafði þrætt fílagötu frá fljóti
inn í frumskóginn og séð ný
spor eftir fíla, svo að mér
kom ekki á óvart þegar ég sá
þá.
Hjörðin var á beit og nokk-
uð dreifð. í fyrstu varð ég
smeykur, þegar ég uppgötvaði,
að ég var kominn inn í miðja
fílahjörð og næstu fílarnir tæpa
tíu metra frá mér. Frumskóg-
urinn þarna er svo þéttur, að
maður sér í mesta lagi tíu metra
frá sér, stundum ekki nema. tvo
til þrjá metra. Ég vissi ekki þá,
hve hættulítið er að vera innani
um villta fíla, ef maður er gæt-
inn.
Fílar eru sem sé mjög eftir-
tektarlausir, þeir geta farið
framhjá manni í fárra metra
fjarlægð, án þess að taka eftir
manni, ef maður hefur hægt
um sig. Og hægðarleikur er að
læðast fast að fíl án þess'hann
taki eftir því.
Stóru trén í frumskóginum,
þau sem verða allt að 75 m á
hæð, standa strjált. En undir
hinu þétta laufkrónuþaki þeirra
vex annar skógur. Þessi undir-
gróður er mjög þéttur. Smávax-
in tré og allskonar vafnings-
jurtir mynda eina samhangandi
flækju, sem næstum ógerlegt er
að komast í gegnum. Gróður-
flækja þessi er tveggja til tíu
metra há. Stundum má sjá gráa,
ferlega fílshryggi upp úr þykkn-
inu, en oftast er útsýnið sama
og ekkert.
Fílarnir hafa ekkert að ótt-
ast í frumskógunum, þessvegna
eru þeir eftirtektar- og áhyggju-
lausir. I frumskógum Borneó