Úrval - 01.11.1968, Blaðsíða 57

Úrval - 01.11.1968, Blaðsíða 57
ARTURO TOSCANINI 55 hljómsveitarstjóri, sem gat jafnvel látið lélega hljómsveit ná ótrúlegum árangri. Árið 1898 réði hann sig aftur til La Seala og ferðaðist jafnframt með hljómsveit sína til Ameríku. Tíu árum seinna var Toscanini orðinn heimsfrægur maður og bauðst þá starf við Metropolitanóperuna í New York. Hann var eins og venju- lega uppstökkur og gagnrýninn á æfingum, hann var meira að segja svo ruddalegur, að hljómlistar- mennirnir gerðu verkfall. En Tos- canini breytti ekki afstöðu sinni, hann krafðist óaðfinnanlegs leiks, og hann gat ekki heldur breytt skapgerð sinni eða tamið sér prúð- ari framkomu. Hann sagði eitt sinn við hljóðfæraleikara, sem honum líkaði ekki við: „Þér einn standið í vegi fyrir því að þetta tónverk sé túlkað rétt“. Toscanini starfaði lengi hjá Metropolitanóperunni, og með þeim árangri, að hljómsveitin varð sú bezta í heimi. Þegar fyrri heimsstyrjöldin brauzt út, sneri Toscanini heim til Ítalíu og hélt hljómleika í stærstu borg- um landsins. Þrátt fyrir tilmæli stjórnarvaldanna og ýmissa ofstæk- isfullra manna, neitaði hann að hætta að leika verk eftir Beethoven, Wagner og önnur þýzk tónskáld. í augum Toscaninis var músikin aðalatriðið, en ekki hverrar þjóðar tónskáldið var. Árið 1920 varð hann listrænn ráðunautur La Scalaóperunnar og á næstu fimm árum tókst honum að gera þetta leikhús að því sem það er enn þann dag í dag, háborg óperulistarinnar í heiminum. Á þessum árum gerðist líka ým- islegt annað markvert á Ítalíu. Ben- ito Mussolini komst til valda, barði niður alla andstöðu og gerðist ein- ræðisherra. Hann gaf þá skipun, að mynd af honum skyldi hengd upp í sérhverri opinberri byggingu, þar með töldum leikhúsum, og að alla hljómleika skyldi hefja með því að leika Giovinezza, hersöng fasista. Þessari skipun var hlýtt um gervalla Ítalíu — nema í La Scala í Milano. Toscanini neitaði bæði að hengja upp mynd af Mussolini og leika Giovinezza, en hann var orð- inn svo frægur maður, að Musso- lini gat ekkert gert í málinu ann- að en að neita að sækja hljómleika hans. Skömmu seinna réðust nokkrir ungir fasistar á Toscanini á götu, til þess að refsa honum fyrir óhlýðni hans, en Mussolini var hræddur við almenningsálitið og skipaði svo fyr- ir, að hann skyldi látinn í friði. Toscanini hélt aftur til Ameríku árið 1929 til þess að stjórna sinfón- íuhlj ómsveitinni í New York. Músik hans náði nú eyrum milljóna manna með útvarpi og hljómplötuútgáfum. Þegar hann ferðaðist um Evrópu með hljómsveit sína, var honum tekið sem frægustu kvikmynda- stjörnu. Þó að hann væri í rauninni ekki pólitískur, var það eindregin skoð- un hans, að fasisminn hneppti alla listræna sköpun í fjötra. Þegar Hitl- er komst til valda í Þýzkalandi, hét hann því, að halda þar aldrei tón- leika framar, og nokkru síðar fór hann burt frá Ítalíu og kvaðst ekki koma þangað aftur fyrr en fasism-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.