Úrval - 01.01.1970, Blaðsíða 13

Úrval - 01.01.1970, Blaðsíða 13
BRÉF GETUR GLATT HJARTA . . . . 11 Browning frá dýpstu hjartans rót- um... að fá slíkt bréf frá slíkum manni!... Samúð er mér kærkomin —- mjög kærkomin; en samúð frá skáldi, frá öðru eins skáldi, er fyrir mig sjálfur kjarni samúðarinnar. Eins og kunnugt er, var þetta upphaf af kunningsskap, er leiddi til hjónabands. Þessi tvö skáld voru gift í fimmtán ár, og er sagt, að þau hafi aldrei skilið daglangt öll þessi ár, svo ástríkar voru samvistir þeirra. Satt er það að vísu, að við erum ekki öll jafn ritfær og skáld og rit- höfundar, en það er engin þörf á íburðarmiklum stíl. Vinir þínir vilja heyra frá þér með þeim orðum, sem þér eru eiginleg. Engin mælska get- ur komið í stað einlægni. Kona, sem misst hafði mann sinn, sagði mér, að af þeim 150 bréfum sem hún fékk, hefðu henni ekki verið kærkomnust þau bréf sem tjáðu henni hlutdeild í sorg hennar, heldur þau sem sögðu henni eitthvað, er bréfritarinn minntist í sambandi við mann henn- ar — góðverk, sem hann hafði gert án hennar vitundar, eða ummæli sem höfð voru eftir honum og ein- kennandi voru fyrir hann. Þeim sem misst hafa ástvin, er sennilega ekk- ert eins kærkomið og að heyra frá þér góðar endurminningar, sem þú átt um hinn látna ástvin. Ef til vill er ekkert eins erfitt og að skrifa bréf skuldheimtumanni, sem þú getur ekki borgað nema að litlu leyti, eða alls ekki. f mörg ár kom mér ekki til hugar, að hægt væri að segja neitt í því sambandi. En einu sinni, þegar ég var mjög skuldugur, skrifaði ég stutt bréf til allra þeirra sem ég skuldaði. Eg sagði þeim, að ég vonaði, að á til- teknum degi mundi ég geta borgað eitthvað upp í reikning minn, og ég gleymdi ekki að þakka þeim fyrir, að þeir hefðu sýnt mér það traust að lána mér. É'g fékk mörg viðurkenningarbréf næstu daga. Stærsti skuldheimtu- maður minn skrifaði: Ef allir viðskiptavinir vorir sýndu jafn mikla nærgætni og þér, mundi starf vort vera ólíkt skemmtilegra, og að vita betur hvernig hagur okkar raunverulega væri. Við biðj- um yður að taka yður ekki of nærri þetta lítilræði, sem þér skuldið oss. Ef þú viðurkennir skuld þína í bréfi, og lætur í ljós góð áform um greiðslu hennar, styrkir það láns- traust þitt, þegar þú hefir mesta þörf fyrir það, meira en nokkuð annað, að frátalinni greiðslu skuld- arinnar. Þögn er gull, þegar einhver er að leika lag eftir Chopin, eða þröstur- inn er að syngja. En „bréfleg" þögn, þegar þér raunverulega liggur eitt- hvað á hjarta, er hrein steinaldar- heimska. Því að til hvers hefir menningin fært okkur stafrófið og ritvélina, og póstþjónustuna sem ber orð okkar um láð og lög og um loftin, ef ekki væri til þess að við notuðum það? Kauptu þess vegna frímerki. Bréfið, sem þú hefir lengi ætlað að skrifa, getur kannski glatt hjarta góðs vinar, eða aflað þér nýs vin- ar.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.