Úrval - 01.01.1970, Blaðsíða 30

28
ÚRVAL
vegna átti hann í erfiðleikum með
að læra.
Að fengnum þessum upplýsingum
fórum við að leita að fólki, sem vissi
hvað slík sjúkdómsgreining þýddi,
og gat veitt aðstoð. Og þið hefðuð
átt að vita, hversu einmana við vor-
um öll þessi ár, þegar við vissum
ekki, hvað Kenny var, heldur að-
eins, hvað hann var ekki. En núna
höfum við uppgötvað, að til er mik-
ill fjöldi foreldra, sem hefur einnig
komizt að raun um, að börnin þeirra
eru hvorki vangefin, taugaveikluð,
geðveik, né þjást af heilalömun eða
eru flogaveik.
En hvað eru þá þessi börn? Þau
eiga erfitt með lestur, framburð,
skrift eða reikning. Þannig er þeim
að minnsta kosti lýst. Eða eru léleg
að samhæfa og samræma, búa yfir
lítilli einbeitingarhæfni, eru áhrifa-
gjörn, og illa talandi. Þá tekst þeim
ekki að skilja, hvað þú segir þeim,
þau eru oft kvíðin eða reið, þar sem
þau geta ekki aðlagað sig að skól-
unum eða hinum ýmsu stofnunum
þjóðfélagsins. Auk þessu eru þau
gleymin og sljó. Svona er þeim lýst
í bæklingi, sem nýlega var gefinn
út.
Mjög sjaldan eiga börn í erfiðleik-
um á öllum þessum sviðum, og
hægt er að uppgötva þau, með því
að athuga börn, sem þroskast mjög
misjafnt. Til er fjöldi barna, sem á
erfitt með nám, þótt þau skari fram
úr í sumum greinum, þar sem þau
eru stundum langt á eftir í öðrum.
Kenny gat til dæmis leikið sér að
því að leysa erfiðar þrautir, þótt
það -tæki hann stundum margar vik-
ur áð læra einföldustu vinnubrögð.
Einbeitingarhæfni hans var mjög
lítil og þegar hann hafði setið yfir
heimaverkefnum sínum í fimm
mínútur, var hann búinn að fá nóg.
En stundum riðaði hann körfur fyr-
ir sjálfan sig klukkutímum saman.
Það tók hann tæplega hálft ár að
læra vélritun, en meira en tvö ár
að reima skóna sína.
Með því að uppgötva þessa mis-
munandi námshæfni barnanna og ó-
skiljanlega hegðun þeirra, finnast
stöðugt fleiri og fleiri börn, sem
eiga í erfiðleikum með nám. Lækn-
ar og sálfræðingar þekkja að
minnsta kosti 100 einkenni, sem
benda til, að viðkomandi börn eigi
í erfiðleikum með nám. Bæði al-
mennir kennarar og smábarnakenn-
arar gefa nú mun betur gaum börn-
um, sem eru lengi að læra, eru und-
ir meðallagi, hvað námsgetu snert-
ir, og svokölluðum vandræðabörn-
um. Starfsmenn Heilbrigðismála-
stofnunarinnar segja, að engar ná-
kvæmar tölur séu til um fjölda
þessara barna, en einn sérfræðing-
ur þeirra álíti, að um það bil fimm
prósent af öllum skólabörnum
Bandaríkjanna eiái í námsörðug-
leikum, vegna smávegis heilalöm-
unar.
Þetta þýðir, að meira en ein og
hálf milljón drengja og stúlkna eigi
við svona erfiðleika að etja, og enn
sem komið er, hafa aðeins tiltölu-
lega fá þeirra verið uppgötvuð. Ein
ástæðan fyrir því, að svo er málum
háttað, er hugtakaruglingur. Meira
en 40 nöfn eru nú notuð yfir þessi
börn. En Robert Russel, forseti
Styrktarfélags barna, sem eiga í
námsörðugleikum, er bjartsýnn.