Úrval - 01.01.1970, Blaðsíða 112

110
ÚRVAL
okkur voru fyrirskípuð, því að það
var stöðugt verið að auka þau, en
jafnframt að lækka kaupið. í lökk-
unar- og gljáfægingardeildinni, þar
sem útvarpsgrammófónar og út-
varpstæki voru lökkuð og gljáfægð,
var lágmarkið áður 6 Yugdon-út-
varpstæki á dag. En þetta lágmark
var hækkað. upp í 13 tæki, meðan
ég var þar. Árið 1964 var þess enn
krafizt, að hver verkamaður gljá-
fægði 4 sjónvarpstæki á dag. Næsta
ár var þetta lágmark hækkað upp í
sex, þótt vinnan við hvert tæki væri
jafnmikil og áður. Allt var hand-
fægt. Við notuðum baðmullar-
hnoðra, gegnvætta í acetone, þangað
til tækið gljáði allt og hvergi var
ógljáðan blett að sjá.
En aðalmeinsemd nauðungar-
vinnubúðanna var samt ekki fólgin
í hinni erfiðu vinnu eða þeirri stað-
reynd, að við fengum svo ósköp lít-
ið fyri alla fyrirhöfn okkar. Við
hötuðum þessa vinnu, af því að hún
var þrælavinna, niðurlægjandi
vinna, sem hélt uppi hópum em-
bættismanna, heilu liði sníkjudýra,
sem leystu ekki af hendi nein önn-
ur störf en þau að láta okkur finn-
ast sem við værum einskis virði.
Ég gekk oft fram hjá húsgagna-
verzlunum og viðtækjaverzlunum
og horfði á gluggaútstillingarnar,
þegar mér hafði verið sleppt lausum
síðar og ég var snúinn aftur til
frelsisins. Þarna gat að líta fallega
lakkað og gljáfægt borð, og þarna
var fallegur skápur. Og þarna voru
gamalkunnu útvarpstækin, sem ég
hafði unnið við að fullgera.
Þú kaupir þér sjónvarpstæki á
360 rúblur, og þú situr á kvöldin í
notalegri stofu og nýtur hinna lög-
legu ávaxta starfs þíns. En þetta
tæki kostaði mig og meðfanga mína
ótal stundir erfiðrar vinnu. Líttu á
þessa fallega gljáfægðu fleti. Get-
urðu séð nauðrakað höfuð, gult, tært
andlit og svartan fangabúning end-
urspeglast í flötum þessum? Kann-
ske er þetta fyrri vinur, einhver,
sem þú þekktir.
BLÓMVÖNDUR
HANDA STJÓRNARFULLTRÚA
Það er fimmtudagur, dagur
stjórnmálanámskeiðanna. Það er
skylda að, mæta í slíkum tímum.
Og klukkan nákvæmlega 7 að
kvöldi verða allir að vera komnir
inn í skála sinn til þess að hlusta
þar á fyrirlestrana.
Við reyndum allir að komast hjá
því að sækja þessi námskeið. Hvað
gátum við svo sem lært af slíkri
kennslu? Allir eru þreyttir á mál-
skrúði kommúnista, vígorðum
þeirra og auglýsingaspjöldum. Þar
að auki hafa flestir fangarnir lokið
gagnfræða- eða menntaskólanámi.
Sumir hafa jafnvel háskólapróf. Og
margir þeirra hafa lagt stund á
fræði þeirra Lenins, Max, Engels,
Heagels, Kants og samtímaheim-
spekinga. Þegar öllu er á botninn
hvolft, þá erum við nú „stjórn-
mála“-fangar.
Bókasafninu og matsalnum er
lokað, þegar kennslustundin nálg-
ast. Við getum ekkert gert okkur
til afþreyingar annað en að fara
í boltaleik ,spila domino eða labba
um í garðinum. Svo opnast hurðin
á aðalbyggingunni, og um 30 varð-