Úrval - 01.01.1970, Blaðsíða 40

Úrval - 01.01.1970, Blaðsíða 40
38 ÚRVAL á. Þær sjóða dálítið niður og frysta kannske örlítið, annars reyna þær flestar að hafa það líkast því sem mamma hafði það. Og er konurn- ar verða mjög þreyttar af hússtörf- unum, biðja þær menn sína um vél- ar til þess að létta störfin, og þá er úr mörgu að velja: Það eru þvotta- vélar, ryksugur, ísskápar, eldavélar, bónvélar, hrærivélar og margar aðrar merkilegar vélar. Og menn- irnir eru mjög stoltir af að geta gert konurnar svo hamingjusamar, að það er venja á merkisdögum, að þeir færa þeim eina nýja vél í heim- ilið. Konurnar eru barnelskar. Þær eiga 2 eða 3 börn meðan þær eru ungar — síðan ekki söguna meir. En þær leggja sig í líma við að ala þau sem bezt upp, og það er þeirra heimur. Þser prjóna og sauma á börnin, hafa nauðsynlegar afmælis- veizlur fyrir þau og vini þeirra. Þær aka litlu óvitunum í fínum, dýrum barnavöe'num, sem skreyttir eru köeri. böndum og glampandi krómi. Heimilin eru glæsileg, þó ber svefn- herbereið af öllu. Það er svo róman- fískt. Vesrfóðrið er rósótt, og einn- ig rúmábreiðurnar, og stundum er himinn yfir hjónarúmunum. A moranana klæða dönsku kon- urnar sia í lét.ta morgunslopoa, sem eru skrevttir böndum og með mörg- um fellingum, þó er þess gætt vegna herranna. að fæturnir komi sem bezt í líós. Þær geta ekki stillt sig um að klæðast. bessum þunnu óhent- uau flíkum til bess að geðiast þeim. Því að bað er óhrekiandi staðrevnd, að því betur búnar sem eieinkon- urnar eru, því betur sýna þær vel- gengni manna sinna. Og konunum er það Ijóst, að þær verða að leggja þetta á sig til þess að sýna umheim- inum, hve menn beirra eru duglegir og yndislegir eiginmenn. Því að konan veit að hún er auglýsing fyrir fjárhagslegt ástand mannsins. Konurnar hafa sjálfar mjög tak- mörkuð fjárráð, nema til matar- kaupa, og verða að spara mikið. Þegar þær þurfa á peningum að halda, t.d. til fatakaupa á börnin eða til að kaupa gardínur, verða þær að biðja manninn um peninga. Mennirnir eru allir vel fjáðir og geta keypt vélar, pelsa og skraut- muni handa konunum og bíla handa sjálfum sér. Á kvöldin þegar mennirnir koma heim eftir langan og erfiðan vinnu- dag, þá sitia konurnar og prjóna á meðan mennirnir lesa eða sýsla við eitthvert annað andlegt tómstunda- gaman. Og konurnar hugsa svo um að gefa þeim kaffi. Mennirnir nota líka stundum tímann til að mála og ditta að ýmsu í heimilinu, því að slíkt eerir konan ekki. Yfirleitt má segja að samkomu- lagið sé ástúðlegt. Hvort um sig hefur sitt vissa starfssvið og þau virða hvort annað. Konurnar stvðja menn sína á allan hátt og þeir sjá fyrir þeim. Maðurinn sýnir ást sína með giöfum. Hann veit að það er ekki lítil hamingia fyrir eieinkon- una að finna diásn undir koddanum, þegar hún kemur heim, eftir að hafa fylgt honum út á fluevöllinn og hann ætlar' að vera að heiman í fjóra daga. Er þetta þá rétt mvnd, sem aug- lýsingastarfsemin gefur af dönsku
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.