Úrval - 01.07.1972, Side 76

Úrval - 01.07.1972, Side 76
74 ÚRVAL sinni, og stundum hitar hann einhverja likamshluta, sem honum er beint sérstaklega a6. Laknarnir sögöust þurfa aö breyta sjón minni I sambandi viö þetta starf, svo aö ég gæti betur fylgzt meö þeirra verkum. Og batnar fólki? Hinir framiiönu læknar, sem hafa óskaö aö vinna hér á jörö áfram aö lækningum og aö lina þjáningar manna, gera þaö ekki án árangurs. Sjálfur hef ég enga þekkingu á læknisfræöi og kann ekki aö rökræöa þaö, sem hverju sinni gerist I sam- bandi viö sjilka. Hins vegar kunna sjúklingar frá ýmsu aö segja og er þeim þaö frjálst. I bréfum og sim- tölum hef ég fengiö margar gleöilegar fréttir, en hvorki er mér ætlaö aö fara aö skýra frá þeim eöa aö visa á ein- staklinga til aö bera lækningunum vitni. Og sizt af öllu ber mér heiöur af nokkru I þvi sambandi, þvf hlutverk mitt er aöeins þaö, aö vinna sam- kvæmt fyrirmælum læknanna, leyfa sambandiö I gegnum mig, og vera eins og sá hluti rafkerfis, sem rýfur straum og gefur samband. Hefur þú aldrei skroppiö úr llkamanum og ferðazt á þann veg? Þaö kemur fyrir, og i fyrsta skipti fór ég á þann hátt vestur yfir Fljóts- heiöi, en þá var ég mjög ungur. Þá bjuggu á Fljótsbakka, hér vestan viö heiöina, Sigvaldi Einarsson og Hólmfriöur Siguröardóttir kona hans. Einu sinni, er veikindi voru hér heima, var okkur tveimur bræörunum komið þar fyrir um tima. Þar voru mér allir góöir og þótti mér vænt um þaö fólk og einkum þó Sigvalda. Það voru miklir hátiöisdagar, þegar ég siöar fékk aö fara þangaö og gista. En þar kom, aö Sigvaldi veiktist. Hann vildi þá aö ég kæmi til sln, en fööur minum fannst þaö ekki rétt, vegna veikindanna. Svo var þaö eitt kvöld, er ég lá I rúmi minu, aö ég varö þess var, að ég stóö viö rúmiö mitt og sé, aö ég ligg þar sofandi. Sveif ég nú aö staö, nokkra metra frá jöröu, yfir heiöina og siöan Fljótsbakkabæinn. Var þá ekkert þak á húsum og sá ég hvar Sigvaldi hvildi i rúmi sinu og hjá honum hjúkrunar- kona úr Reykjadal, sem ég þekkti. Viö dyrnar fram I fremra baöstofu- herbergiö sá ég tvö ung börn. Frammi I eldhúsi sat Hólmfriöur á stól og grét. Hjá henni stóöu þau Einar Karl og Kristjana, börn þeirra Hólmfriöar og Sigvalda. Sá ég nú, aö Sigvaldi lyftist hægt upp úr rúmi sinu, snerist hálf- vegis I loftinu og stóö svo á gólfinu I hvitum klæöum, en börnin tvö tóku hann viö hönd sér og svifu meö hann skáhallt upp á viö, og þau stefndu, fannst mér, á mig, svo ég vék til hliöar og siöan hurfu þau upp. Ég fór svo austur yfir heiöina á sama hátt og ég kom. Ég fann, aö þaö var alltaf ein- hver á bak viö mig, en aldrei sá ég hann. Og svo vaknaöi ég grátandi I rúmi minu, og pabbi, sem ekki var háttaöur, reyndi aö hugga mig. Ég sagöi honum, hvaö fyrir mig heföi boriö, en hann eyddi þvi, sagöi aö börn dreymdi hina furöulegustu hluti og fór svo aö tala um allt annað til aö leiöa huga minn frá þessum atburði. Um morguninn kom Einar Karl og sagöi lát Sigvalda fööur sins, sem andazt haföi kvöldið áöur. Faöir minn spuröi hann nákvæmlega um timann, og hvar fólkið heföi veriö, er sjúklingurinn var aö skilja viö. Reyndist allt vera eins og ég hafði séö það. Og rétt er aö geta þess, aö þau Sigvaldi og Hólmfriöur höfðu misst tvö börn. Hvcrnig viröist þér viöhorf almennings og lækna til lækningastarfs þlns? Ég veit þaö ekki nákvæmlega, en
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.