Úrval - 01.07.1972, Síða 76

Úrval - 01.07.1972, Síða 76
74 ÚRVAL sinni, og stundum hitar hann einhverja likamshluta, sem honum er beint sérstaklega a6. Laknarnir sögöust þurfa aö breyta sjón minni I sambandi viö þetta starf, svo aö ég gæti betur fylgzt meö þeirra verkum. Og batnar fólki? Hinir framiiönu læknar, sem hafa óskaö aö vinna hér á jörö áfram aö lækningum og aö lina þjáningar manna, gera þaö ekki án árangurs. Sjálfur hef ég enga þekkingu á læknisfræöi og kann ekki aö rökræöa þaö, sem hverju sinni gerist I sam- bandi viö sjilka. Hins vegar kunna sjúklingar frá ýmsu aö segja og er þeim þaö frjálst. I bréfum og sim- tölum hef ég fengiö margar gleöilegar fréttir, en hvorki er mér ætlaö aö fara aö skýra frá þeim eöa aö visa á ein- staklinga til aö bera lækningunum vitni. Og sizt af öllu ber mér heiöur af nokkru I þvi sambandi, þvf hlutverk mitt er aöeins þaö, aö vinna sam- kvæmt fyrirmælum læknanna, leyfa sambandiö I gegnum mig, og vera eins og sá hluti rafkerfis, sem rýfur straum og gefur samband. Hefur þú aldrei skroppiö úr llkamanum og ferðazt á þann veg? Þaö kemur fyrir, og i fyrsta skipti fór ég á þann hátt vestur yfir Fljóts- heiöi, en þá var ég mjög ungur. Þá bjuggu á Fljótsbakka, hér vestan viö heiöina, Sigvaldi Einarsson og Hólmfriöur Siguröardóttir kona hans. Einu sinni, er veikindi voru hér heima, var okkur tveimur bræörunum komið þar fyrir um tima. Þar voru mér allir góöir og þótti mér vænt um þaö fólk og einkum þó Sigvalda. Það voru miklir hátiöisdagar, þegar ég siöar fékk aö fara þangaö og gista. En þar kom, aö Sigvaldi veiktist. Hann vildi þá aö ég kæmi til sln, en fööur minum fannst þaö ekki rétt, vegna veikindanna. Svo var þaö eitt kvöld, er ég lá I rúmi minu, aö ég varö þess var, að ég stóö viö rúmiö mitt og sé, aö ég ligg þar sofandi. Sveif ég nú aö staö, nokkra metra frá jöröu, yfir heiöina og siöan Fljótsbakkabæinn. Var þá ekkert þak á húsum og sá ég hvar Sigvaldi hvildi i rúmi sinu og hjá honum hjúkrunar- kona úr Reykjadal, sem ég þekkti. Viö dyrnar fram I fremra baöstofu- herbergiö sá ég tvö ung börn. Frammi I eldhúsi sat Hólmfriöur á stól og grét. Hjá henni stóöu þau Einar Karl og Kristjana, börn þeirra Hólmfriöar og Sigvalda. Sá ég nú, aö Sigvaldi lyftist hægt upp úr rúmi sinu, snerist hálf- vegis I loftinu og stóö svo á gólfinu I hvitum klæöum, en börnin tvö tóku hann viö hönd sér og svifu meö hann skáhallt upp á viö, og þau stefndu, fannst mér, á mig, svo ég vék til hliöar og siöan hurfu þau upp. Ég fór svo austur yfir heiöina á sama hátt og ég kom. Ég fann, aö þaö var alltaf ein- hver á bak viö mig, en aldrei sá ég hann. Og svo vaknaöi ég grátandi I rúmi minu, og pabbi, sem ekki var háttaöur, reyndi aö hugga mig. Ég sagöi honum, hvaö fyrir mig heföi boriö, en hann eyddi þvi, sagöi aö börn dreymdi hina furöulegustu hluti og fór svo aö tala um allt annað til aö leiöa huga minn frá þessum atburði. Um morguninn kom Einar Karl og sagöi lát Sigvalda fööur sins, sem andazt haföi kvöldið áöur. Faöir minn spuröi hann nákvæmlega um timann, og hvar fólkið heföi veriö, er sjúklingurinn var aö skilja viö. Reyndist allt vera eins og ég hafði séö það. Og rétt er aö geta þess, aö þau Sigvaldi og Hólmfriöur höfðu misst tvö börn. Hvcrnig viröist þér viöhorf almennings og lækna til lækningastarfs þlns? Ég veit þaö ekki nákvæmlega, en
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.