Úrval - 01.07.1972, Side 95

Úrval - 01.07.1972, Side 95
SIÐUSTU DAGAR MUSSOLINIS 93 Réttarhöldin yfir þessum sex meö- limum Stórráösins, sem I varöhaldi voru, hófust þ. 8. janiíar. A öörum degi þeirra fylltust tómir bekkirnir aftast I réttarsalnum skyndilega svart- stökkum. beir voru alls staöar, viö hverjar dyr og I hverjum stiga meö skammbyssur á lofti. „Takiö þetta ekki illa upp fyrir okkur,” sagöi einn þeirra viö einn lögfræöinganna. „Viö höfum ekkert á móti ykkur. En veröi þessir þarna ekki dæmdir, þá rnunum viö ljúka þessu verki. Muniö þá bara aö verá nógu fljótur aö beygja yöur.” Niöurstaöa réttarins var næstum fyrirfram ákveöin. MeöJimir Stór- ráösins voru allir dæmdir sekir og dæmdir til dauöa. Viö áfrýjun var svo dóminum yfir einum þeirra breytt I 30 ára fangelsi. Hinir fimm, þar á meöal Ciano, voru teknir af lifi af 30 manna aftökusveit þ. 11. janúar. Þeir skutu þessi bundnu og varnarlausu fórnar- dýr sin á um 11 metra færi. Þaö voru blóöug og hræöileg endalok. Nokkrum dögum siöar heimsótti Don Giuseppe Chiot, hvithæröi fang- elsispresturinn I fangelsinu i Verona. Mussolini. Chiot haföi dvaliö hjá föng- unum siöustu nóttina sem þeir liföu. „Hvernig voru endalok þessa harm- leiks?” spuröi Mussolini umbúöalaust. „Eins og þér óskuöuö eftir,” svaraöi presturinn. Og svo visaöi hann öllum mótmælum á bug og fór aö setja ofan i viö einræöisherrann fyrir verk hans. Hann sagöi, aö Foringinn heföi ruglaö svikum viö fasismann saman viö svikum viö Italiu. „ítalska þjóöin greindi á milli þessa tveggja fyrir löngu,” sagöi hann. Mussolini gróf andlitiö i höndum sér. Nú kom hann ekki lengur fram sem hinn allsráöandi Foringi. „Hvernig eyddu þeir siöustu nóttinni?” spuröi hann biöjandi rómi og vætti skræl- þurrar varir sinar. Presturinn sagöi, aö þeir heföu allir leitaö á fund Drottins og komizt I náiö samband viö hann. Þeýr höfðu safnazt saman I einum klefa til þess aö geta rætt saman siöustu nótt slna. Þeir ræddu um rit Platos um ódauöleika sálarinnar, um siöustu kvöldmáltiöina og um Krist I Gethsemanegaröinum. Ciano haföi veriö bitur allt til slðustu stundar. Hann haföi formælt tengda- föður slnum fyrir aö hafa ekki oröið viö beiöni um miskunn, sem þeir höföu lagt fram á slöustu stundu. En einn hinna haföi hvatt hann til þess aö fyrirgefa. Hann haföi lagt hendur slnar á axlir Cianos og minnt hann á, aö brátt mundu þeir allir veröa aö standa frammi fyrir dómstóli Drott- ins. „Þú hefur rétt aö mæla,” haföi Ciano þá sagt. „Já, þaö er sami stormurinn sem feykir okkur öllum burt. Segiö fjöldkyldu minni frá þvi, faöir, aö ég deyi án illvilja til nokkurs manns.” Rödd Mussolini skalf, þegar hann greip fram I: „Sagði hann: „Segiö fjölskyldu minni?” „Já, þá átti hann lika viö yöur.” Mussolini staröi á prestinn. Sföan náöi sorgin heljartökum á honum og hann lét sig falla fram á við og grét ofsalega. I rauninni haföi Mussolini aldrei séð bænarskjal fanganna. Hann haföi beöiö bænarskjalsins alla nóttina. En bænarskjalinu varhaldiö frá honum af þeim sem voru ákveönir I þvl, aö engin náöun skyldi koma til greina. Foringinn leit á prestinn tárvotum augum og greip um hendur honum. Hann reyndi aö brosa: „Þeir fyrir- gáfumérþá. Er þaö ekki svo?” spuröi hann biöjandi röddu. Svo bætti hann
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.