Úrval - 01.07.1972, Page 134

Úrval - 01.07.1972, Page 134
132 ÚRVAL Þegar ég fór þaðan út, var klukkan orðin fimm aðmorgni. Og þá sá ég, að það haföi snjóað talsvert mikið um nóttina, svo aö snjóbreiða þakti nú borgina. Ég fann vindinn feykja snjó- flygsum i andlit mér, þegar ég gekk út i myrkrið. Og þetta var mjög notaleg kennd. En þegar ég gekk I áttina að gang- stéíttinni, heyrði ég lág hljóð, eins konar þrusk eöa skrjáf. Þetta liktist þvi helzt, að það væri stöðugt verið aö sópa. Og svo kom ég auga á fólkið, fyrst nokkra tugi, siðan hundruð og svo þúsundir og að siðustu hálfa mill- jón bláklæddra karla og kvenna, sem 'voru vopnuð kústum og skóflum og voru að sópa snjóinn af götum og gangstéttum. Fólkið vann þegjandi þarna i myrkrinu, og ég dvaldi meðal þess, þangað til dagaði. Það var eins og allir borgarbúar væru komnir á stjá til þess að sópa burt snjónum. Hver karl og hver kona hefur sinn ákveðna stað i borginni, sem þau eiga aö gefa sig fram á, hvenær sem snjór safnast fyrir á götum og gangstéttum. Hver borgarbúi sópaði af krafti og ýtti snjónum út i göturæsin. En þaðan mokuöu svo aðrir honum i hrúgur um- hverfis stofna trjánna, sem voru með- fram götunum, svo að trén fengju nægilega vökvun, þegar hann bráðnaði. ... . Meðan ég horfði á þetta, kom hópur hermanna skokkandi. Þeir hafa lik- lega verið um 500 talsins. Þeir stefndu til einhvers staðar, þar sem þeirra var’ sérstaklega mikil þörf. Þeir hreyfðust eins og gráir, draugalegir skuggar i rökkrinu og hurfu siðan. Götusópararnir litu jafnvel ekki upp. Þeir héldu bara áfram að vinna allir sem einn, allt áð þvi Í00 i hverjum hóp, hlið við hlið. Það kváðu aldrei við nein hlátrasköll. Það varð ekki vart við neitt glens eða gaman. Og enginn fór I snjókast. Fólkið rabbaði jafnvel ekki saman, meðan það sópaði og mokaði næstum alveg I takt. Og um niuleytiö sást enginn snjór lengur á götunum né gangstéttunum að undanskildum snjó- hrúgunum I kringum stofna trjánna. Borgararnir fá enga greiðslu fyrir þetta starf. Leiðsögumaður sagöi við mig: „Ef við létum snjó safnast fyrir I svona stórri borg, mundi hann hindra umferö um hana vikunum saman. Hver þegn veit, á hvaöa stað hann á að fara, strax og byrjar að snjóa. Og hann veit, hvað honum ber að gera. Og hann gerir það.” Háskólinn áfall. Ég hafði kynnt mér sögu Menn- ingarbyltingarinnar kinversku, en ég hafði ekki gert mér nána grein fyrir áhrifamætti hinna ýmsu þátta og „tækja” hennar, fyrr en ég varð þess áskynja, hversu grimmilega eyði- leggingu hún hafði haft i för með sér. Ég hafði ekki vitaö um hina svokölluöu „7. maí-skóla”, þ.e. sveitabetrun- arhæla, sem þeir menntamenn og eihbættismenn, sem lifðu af hreinsanir Rauðu varðliöanna, voru sendir á til endurmenntunar. Fyrrverandi framámenn á ýmsum sviðum eyddu og eyða enn frá 6 mánuðum til tveggja ára I þessum skólum, og þar lærist þeirrT vel, hvað felst I Qrðinu „agi”. (Skólar þessir bera nafn þéss d'agá*' þegar Mao hélt sina frægu ræðu og heimtaði, að endurskoðunartilhneig- ingum skyldi útrýmt úr hinni komm- únisku hugsun). A þessum stööum, sem einkennast af fátæklegu u.n- hverfi, eru þeir endurmenntaðir á þann hátt, að þeim er kennt að verða bændur, að gleýmá ölhim bókalær- dómi og að treysta aðeins á kenningar Maos. i
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158
Page 159
Page 160
Page 161
Page 162
Page 163
Page 164

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.