Úrval - 01.07.1972, Síða 138

Úrval - 01.07.1972, Síða 138
136 springa út, börn voru aö leik, og dagurinn var einn þeirra mildustu, sem ég hef eytt i Asiu. ViB höföum veriö á gangi i um hálfa aöra klukkustund, þegar lafmóöur, ungur maöur kom hjólandi fram á okkur. Hann spuröj á fullkominni ensku: „Vilduö þiö, aö ég geröist leiö- sögumaöur fyrir ykkur?” „Nei.” „Viljiö biö ekki, aö ég túlki fyrir ykkur?” „Nei.” Hann hjólaöi fram fyrir okkur og spuröi: „Heföuö þiö á móti þvi, að ég slægist i hópinn meö ykkur?” Hann var kominn af baki og haföi slegizt i hópinn, áöur en okkur gafst timi til þess aö svara. Hiö skamm- vinna frelsi, sem viö höföum notiö, var nú á bak og burt. Aö klukkustundu liö- inni sagöi hann: „A ég ekki aö hringja I bil, svo að þiö getiö komizt heil á húfi heim I gistihúsið?” Svo kom bill, og siöan Var ekiö meö okkur I flýti á þann stað, þar sem okkur bar aö vera. t Shanghai, sunnudaginn 27. febrúar. Snemma morguns, sunnudaginn 27. febrúar, komum viö svo til Shanghai, sem eitt sinn var sú borg I Kina, þar sem vestrænna áhrifa gætti mest. Þarna átti aö gefa út fréttatilkynningu um efni þeirra samninga, sem geröir höföu veriö. Siöan legöum viö svo af staö heim, og var Alaska fyrsti áfanginn i þeirri ferö. Ég haföi hitt Nixon forseta oft I ferð- inni. Viö hittumst viö Kinamúrinn, svo aftur I snjónum I Hinni bönnuöu borg og i hinum fagra garöi I Hangchow. Eitt sinn haföi hann sagt mér, aö feröin gengi dálitiö betur en búizt haföi veriö viö. Ég var einn meö honum og Chou sem snöggvast á iönsýningu, sem við fórum á i Shanghai. Þeir voru aö tala um tækniöldina, sem nú væri ÚRVAL gengin i garö, öld þrýstihnappanna. Nixon forseti sagöi: „Viö veröum öll aö gæta þess aö þrýsta nú ekki á rangan hnapp.” Chou snarsneri höfö- inu til og samþykkti þetta. „Viö ættum aöeins aö þrýsta á hnappa I jákvæöum, uppbyggjandi tilgangi,” sagöi hann. Mér fannst forsetinn standa ^ig alveg stórkostlega I þessari fer^ Hann var vingjarnlegur, snyrtilegur og svo rólegur, að ekkert virtist geta komiö honum úr jafnvægi. Hann varp- aöi oft frá sér öllum embættissið- venjum og lét þá öll hátiölegheit lönd og leiö, var vingjarnlegur og alúölegur á einfaldan hátt, borðaöi meö prjónum og drakk óteljandi skálar. Kannski hefur hann einmitt veriö þaö, sem þörf var á fyrir jákvæö samskipti Kina og Bandarikjanna á þessu augnabliki sögunnar, vingjarnlegur maöur, sem átti vinsamleg samskipti viö gestgjafa sina. Ég haföi ekki verið neinn ákveöinn stuöningsmaöur forsetafrúarinnar, áöur en ég lagði af staö I Klnaferöina. Ég þekkti hana aöeins I hlutverki dug- legrar húsmóöur, sem kunni aö taka vel á móti gestum sinum. Og þaö var allt og sumt. Ég þurfti ekki aö ljúka neinu afmörkuöu verki fyrir vissan tima á hverjum degi eins og frétta- menn blaða, útvarps og sjónvarps, og þvi var ég oft látinn fást viö viöfangs- efni, sem fréttamennirnir gátu ekki tekið aö sér, þar eö þeir voru i sifelldu timáhraki. Þvi var mér faliö aö gerast fylgdarmaöur frú Nixon I honum ýnisu heimsóknum hennar á alls konar staöi. Þvi oftar sem ég fylgdist meö þess- ari töfrandi konu aö starfi, þeim mun meiriviröingubarégfyrirhenni. Hún var alltaf umkringd fólki, sem rak á eftir eöa vildi koma vissum hlutum á framfæri og vildi ráöa þvi i einu og öllu, hvað hún gerði. En hún missti
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.