Úrval - 01.07.1972, Side 148

Úrval - 01.07.1972, Side 148
146 gjalda varð til þess, að sifellt fleiri mæður komu þjótandi meðdætur sinar til þess að láta skrá þær f skólann. Þetta var I algerri mótsögn við þau hagfræðilegu lögmál, sem ríkja I heimi kaupsýslumannanna. Þar af leiðandi fóru þær Carol og Janis nú aö kenna þrem hópum vikulega, og spari- fé þeirra óx jafnt og þétt. Það er ekki svo að skilja, að ég hafi ekki álitið, að dóttir min ætti þessa velgengni skilið. Og ég kvartaöi ekki heldur yfir þeim talsverðu llkamlegu óþægihdum, sem það hafði I för með sér, að heimili mlnu var breytt I ball- ettskóla. Mér var alltaf dauðkalt á fótunum alla laugardagsmorgna allan lið- langan veturinn vegna köldu vind- strókanna, sem komu æðandi inn I húsið með litlu ballettnemendunum, sem gátu aldrei munað eftir þvl að loka á eftir sér þrátt fyrir margendur- tekin tilmæli mín. En enda þótt mér væri meinilla við þessa sífelldu opin- gátt, væri synd að segja, að hundarnir mlnir hefðu ekki kunnað að meta hana, þvi að þeir biðu I ofvæni alla vikuna eftir tækifæri til þess að stelast út á götu. Og þegar ég æddi á eftir þeim á inni- skónum I snjónum til þess að ná I þá, gat ég ekki annað en hugsað um kald- hæðni llfsins: Þegar sonur notar at- hafnaorku slna heima við, léttir það vinnu af föður hans. En þið skuluð á hinn bóginn gæta ykkar, þegar um dóttur er að ræða! Hvern biður ung stúlka um hjálp, þegar setja þarf upp ballettæfinga- handrið á veggi leikherbergisins? Og hver er það, sem henni finnst rökrétt- ast að snúa sér til, þegar hún þarf að láta prenta tilkynningar og námsskrá? Qg sama er að segja um öll þessi sér- stöku tækifæri eins og t.d. jölirr, þegar ÚRVAL tugir lltilla nemenda I svörtum æfingabúningum sitja I hring á gólfinu og blða með blik I augum eftir stærsta augnabliki ársins, komu jólasveinsins. Nú, hvern getur unga kennslukonan þeirra þá helzt beðið um að leika jóla- svein? Nú, hvern annan en þennan gamla, vinnuþrúgaða skarf? Og þess vegna lagar jólasveinninn svolltið til búninginn sinn á bak við hurðina, áður en hann kemur syr.gj- andi inn I miðjan hóp hinna upprenn- andi ballettstjarna I leikherberginu með fangið fullt af gjöfum. Og þegar sú síöasta er loks farin heim, læðist hann niður I dimmasta hornið I kjall- aranum og klæðir sig úr skartinu og fer I heppilegri búning, sem er að visu ekki nærri eins litrlkur. Svo andvarpar hann og fer út á gangstlginn og tekur aftur til að moka burt snjónum af honum og veifar öðru hverju til ungu strákanna I næsta húsi, sem eru önnum kafnir við sams konar starf eftir að hafa verið hvattir til þess af slnum blóðlata föður. Það er hugsunin, sem aö baki býr, sem hefur mesta þýðingu Enda þótt ekki hafi gleymzt að skrá alls konar uppfinningar og afrek karl- manna I mannkynssöguna af hinni mestu kostgæfni, þá virðist oft hafa gleymzt að hrósa hinni venjulegu konu fyrir ýmislegt, sem hún hefur afrekað af mikilli hugkvæmni, ýmislegt, sem stendur ekki afrekum karlmannanna að baki. í okkar fjölskyldu kemur þetta einna bezt fram, þegar búa þarf til gjafir fyrir jólin og afmæiisdaga. Fyrr á árum voru sumar þessar gjafir aðeins skraut fyrir augað, t.d. klunna- legar en fallegar plastafsteypur af handaförum telpnanna og pappirs- skraut, sem bar ýmsar áletranir I lof- geröarstll, svo sem „Bezti pabbi árs-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.