Úrval - 01.07.1972, Page 148

Úrval - 01.07.1972, Page 148
146 gjalda varð til þess, að sifellt fleiri mæður komu þjótandi meðdætur sinar til þess að láta skrá þær f skólann. Þetta var I algerri mótsögn við þau hagfræðilegu lögmál, sem ríkja I heimi kaupsýslumannanna. Þar af leiðandi fóru þær Carol og Janis nú aö kenna þrem hópum vikulega, og spari- fé þeirra óx jafnt og þétt. Það er ekki svo að skilja, að ég hafi ekki álitið, að dóttir min ætti þessa velgengni skilið. Og ég kvartaöi ekki heldur yfir þeim talsverðu llkamlegu óþægihdum, sem það hafði I för með sér, að heimili mlnu var breytt I ball- ettskóla. Mér var alltaf dauðkalt á fótunum alla laugardagsmorgna allan lið- langan veturinn vegna köldu vind- strókanna, sem komu æðandi inn I húsið með litlu ballettnemendunum, sem gátu aldrei munað eftir þvl að loka á eftir sér þrátt fyrir margendur- tekin tilmæli mín. En enda þótt mér væri meinilla við þessa sífelldu opin- gátt, væri synd að segja, að hundarnir mlnir hefðu ekki kunnað að meta hana, þvi að þeir biðu I ofvæni alla vikuna eftir tækifæri til þess að stelast út á götu. Og þegar ég æddi á eftir þeim á inni- skónum I snjónum til þess að ná I þá, gat ég ekki annað en hugsað um kald- hæðni llfsins: Þegar sonur notar at- hafnaorku slna heima við, léttir það vinnu af föður hans. En þið skuluð á hinn bóginn gæta ykkar, þegar um dóttur er að ræða! Hvern biður ung stúlka um hjálp, þegar setja þarf upp ballettæfinga- handrið á veggi leikherbergisins? Og hver er það, sem henni finnst rökrétt- ast að snúa sér til, þegar hún þarf að láta prenta tilkynningar og námsskrá? Qg sama er að segja um öll þessi sér- stöku tækifæri eins og t.d. jölirr, þegar ÚRVAL tugir lltilla nemenda I svörtum æfingabúningum sitja I hring á gólfinu og blða með blik I augum eftir stærsta augnabliki ársins, komu jólasveinsins. Nú, hvern getur unga kennslukonan þeirra þá helzt beðið um að leika jóla- svein? Nú, hvern annan en þennan gamla, vinnuþrúgaða skarf? Og þess vegna lagar jólasveinninn svolltið til búninginn sinn á bak við hurðina, áður en hann kemur syr.gj- andi inn I miðjan hóp hinna upprenn- andi ballettstjarna I leikherberginu með fangið fullt af gjöfum. Og þegar sú síöasta er loks farin heim, læðist hann niður I dimmasta hornið I kjall- aranum og klæðir sig úr skartinu og fer I heppilegri búning, sem er að visu ekki nærri eins litrlkur. Svo andvarpar hann og fer út á gangstlginn og tekur aftur til að moka burt snjónum af honum og veifar öðru hverju til ungu strákanna I næsta húsi, sem eru önnum kafnir við sams konar starf eftir að hafa verið hvattir til þess af slnum blóðlata föður. Það er hugsunin, sem aö baki býr, sem hefur mesta þýðingu Enda þótt ekki hafi gleymzt að skrá alls konar uppfinningar og afrek karl- manna I mannkynssöguna af hinni mestu kostgæfni, þá virðist oft hafa gleymzt að hrósa hinni venjulegu konu fyrir ýmislegt, sem hún hefur afrekað af mikilli hugkvæmni, ýmislegt, sem stendur ekki afrekum karlmannanna að baki. í okkar fjölskyldu kemur þetta einna bezt fram, þegar búa þarf til gjafir fyrir jólin og afmæiisdaga. Fyrr á árum voru sumar þessar gjafir aðeins skraut fyrir augað, t.d. klunna- legar en fallegar plastafsteypur af handaförum telpnanna og pappirs- skraut, sem bar ýmsar áletranir I lof- geröarstll, svo sem „Bezti pabbi árs-
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158
Page 159
Page 160
Page 161
Page 162
Page 163
Page 164

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.