Úrval - 01.04.1962, Qupperneq 80

88
ÚR VAL
leiður í stað þess að sýna merki
ofsareiði“. Karlmönnum hættir
miklu meira til þess að sýna
merki ofsareiði en konum. Hlut-
föllin eru um 2 á móti 1.
Er rauðhært fólk skapbrátt?
í>að er bara hjátrú, að því er virð-
ist. Dr. Funkenstein efast um, að
það sé nokkuð skapbráðara en
annað fólk. Ef til vill býr það
yfir tilhneigingu til þess að hegða
sér í þeim efnum í samræmi við
það, sem búizt er við af því yfir-
leitt. En það er samt satt, að fólk,
sem gegnir vissum störfum, úr-
smiðir, listamenn, óperusöngvar-
ar, það fólk, sem stundar starf,
sem krefst mikillar nákvæmni
og einbeitingar eða verður móðg-
að og sært af minnsta tilefni,
virðist fremur hafa tilhneigingu
til skapbræði.
Hið alþekkta ráð, að telja hægt
upp að tíu, áður en nokkur við-
brögð eru sýnd, hefur sitt gildi
sem skjót lækning. Það dreifir
liuganum nógu lengi til þess að
draga svolítið úr mestu reiðinni
og veitir manni tækifæri til þess
að jafna sig, á meðan maður íhug-
ar, hvað býr í raun og veru að
baki reiði manns. En Dr. McLean
álítur, að ráðið til sjálfsstjórnar
sé fólgið í því, „að beina reiðinni
inn á aðrar brautir á heilbrigðan
hátt“. Hann segir frá ungum verk-
fræðingi, sem tók að stunda tenn-
is. Verkfræðingur þessi sagði:
„Ég sá andlit húsbónda míns birt-
ast í tennisboltanum, í hvert sinn
er ég slæ boltann frá mér“.
Þegar velja skal eitthvert ann-
að tákn til þess að beina reiðinni
að, mæla sálfræðingar með því,
að reynt sé að höggva við í eld-
inn, slá golfbolta, lemja æfinga-
poka hnefaleikakappa, fara í
rösklega gönguferð. Einn sál-
fræðingur mælir með þvi að
horfai á eldgömlu gamankvik-
myndirnar, þar sem leikararnir
henda t.d. rjómatertunum í haus-
inn hver á öðrum, og þannig megi
koma auga á hina spaugilegu hlið
gremjunnar og reiðinnar.
Reiði getur einnig verið heilsu-
samleg tilfinning. Vökvinn, sem
spýtist frá nýrnahettunum inn í
blóðrásarkerfi þitt, þrefaldar
næstum orku þína. Reiði er eðli-
leg kennd, og við ættum að búast
við henni sem eðlilegu viðbragði
í lífi okkar. Dr. Funkenstein seg-
ir: „Vandamálið nú á dögum er
það, hvenær byrgja skuli reiðina
inni og hvenær gefa henni laus-
an tauminn. Okkur á að finnast
sem okkur sé frjálst að búa yfir
tiifinningum. Og við ættum að
læra að skilja þær og hafa stjórn
á þeim“.
Karlmenn missa oftast stjórn
á skapi sínu á virkum dögum.