Úrval - 01.04.1962, Side 113

HVERS VEGNA
NÖLDRA KONUR?
Nöldrið er ekki alltaf nöldur, stundum
bara hurðarskellir, vonzkulegt
augnaráð eða prjózkuleg pögn.
... Og svo finnst eiginmann-
inum petta vera eitthvað
honum að kenna og
reynir að afsaka sig
fyrir sjálfum sér
með pví að finna
eitthvað að
konunni...
UÐVITAÐ jagast þú
aldrei eða nöldrar, -—
ekki fremur en ég!
Það er ævinlega ein-
hver annar sem
stundar þá iðju.
Þetta er mikilsvert atriði. Hér
er um að ræða veikan blett hjá
okkur öllum. Við eigum flest
erfitt með að viðurkenna nöldrið
í sjálfum okkur, enda þótt við
séum mjög fljót að taka eftir því
sama hjá öðrum. Ástæðan liggur
að nokkru leyti i því, að við erum
slegin blindu, þeg'ar við erum í
nöldurshamnum. Við erum þá
meira á valdi tilfinninganna en
skynseminnar, og sanngirnin i
garð annarra verður að láta í
minnipokann.
Hvernig stendur á þessu?
Stundum er ástæðan vafalaust
þreyta — oftar andleg en líkam-
leg. Stundum er orsökin sú, að
— Úr English Digest. —
121