Skírnir - 01.01.1855, Blaðsíða 11

Dnmiiork.
FRJETTIK.
13
heldur á danska ebur þjófeverska tungu, en bóka skal allt á bábum
málunum, skulu og öll álitsmál þingmanna vera einungis samin á
dönsku. Allt fer fram innan luktra dvra, en birta skal álitsmál þing-
manna. Rábgjafar konungs eiga setu á þinginu. og mega þeir leggja
orí) í þegar þeir vilja. Ekki má leggja neinn nýjan skatt á allt
ríkií), nje breyta nje úr lögum taka þá skatta sem nú eru, nema
þing þetta samþykki; í öbrum sameiginlegum málum liefur þingifc
(>kki nema ráfegjafarvald; en þó skal ekkert sameiginlegt málefni
gjört afc lögum fyrr en þingmenn hafa sagt um þab álit sitt. Einnig
skal leggja fram fvrir þing þetta ríkisreikninginn og áætlunina
fyrir hib komanda ár. Konungur hefur rjett til ab leggja önnur
sameiginleg mál fyrir þingiö en þau er nú voru talin. þingmenn
mega bera uppástungur og umkvartanir fram fyrir konung. Brevta
má tilskipun þessari mefe lögum. þess er getií) í grein fyrir aptan
tilskipunina sjálfa, ab ekki verfei fyrr borm almenn mál og fjár-
hagur ríkisins undir þing þetta, sem kallab er ríkisráí), en ríkis-
þing Dana hafi sagt um þau álit sitt, á mefean grundvallarlögin
standa óhöggufe. Sama dag nefndi konungur alla þá þingmenn sem
honum var ætlafe. og skömmu seinna var til starfa tekife.
Tvennt var helzt fundife afe tilskipun þessari: annafe þafe, afe
þingmenn eru ekki þjófekjörnir, nema þrír af hverjum fimm, og afe
þeir eru of fáir; hinn gallinn er sá, afe þing þetta, sem kalla má
samríkis- efeur alríkis-þing, hefur ekki ályktarvald í alríkismálum
neinum, nema þeim sem snerta forna skatta og nýja. þingmenn
fundu skjótt anmarka þessa; gjörfeu þeir Tscherning og Algreen-
Ussing uppástimgu um, afe veita þinginu ályktarvald í öllum alríkis-
málum bæfei um löggjöf og fjárliag, en jafnframt skyldi semja til-
tekna áætlun um almenn ríkisgjöld, sem þingmenn gætu ekki breytt
án vilja konungs, og eins um almennar ríkistekjur, sem konungur
gæti okki breytt nema mefe samþykki þingsins. I öferu lagi stakk
Tseherning uppá, afe tala þingmanna væri aukin svo, afe þeir yrfeu
afe minnsta kosti 60, og langtum fleiri yrfeu þjófekjörnir. þess verfe-
um yjer afe geta, afe Island er ekki nefnt mannsins máli, hvorki í
tilskipuninni sjálfri, nje í ræfeum þingmanna, svo menn viti. Fleiri
mál höffeu þingmenn til mefeferfear, sem ekki er hjer getife.
þegar tilskipun þessi var auglýst, urfeu mótstöfeumenn ráfe-