Skírnir - 01.01.1855, Blaðsíða 12
14
FRJETTIR.
Danmörk.
gjafanna uppvægir, og kölluíiu ráigjafana landráiamenn og ölliun
illum nöfnum. Nú leiÖ sumarib fram ai þingi. þing var sett ai
vanda fvrsta mánudag í október (2. d. októberm.); formaiur ráfe-
gjafanna flutti erindi af hendi konungs. Minnist konungur í ræí)u
sinni á óvild þá, sem þingií) hafi á rábgjöfiim sínum, og biírnr þafc
afc vera vel stillt og vinna samhuga mefc þeim afc stjórnarskipun-
inui. Hann drap og á, afc vegna strífcsins, sem væri á milli vest-
urþjófcanna og Rússa, heffci hann orfcifc afc hafa nokkurn lifcsafnafc
og kostnafc, sem þó væri ekki mikiil. þetta var afcalefni ræfcunnar,
og tóku þingmenn dauflega undir liana. Ráfcgjafarnir lögfcu fram
íjárhagslög komanda árs; þar var sú breyting á gjörfc, afc tillag
þafc, sem Danmörk átti afc greifca til almennra ríkisgjalda, var fært
saman í eina tölu. þetta þótti þingmönnum sumum óhentugt fyrir-
komulag, mefc því afc þingiö gat þá ekki sjefc eins vel og áfcur, til
hvers því og því væri varifc; líka þótti þeim sem hallafc væri á
Danmörku, en Ijett á hertogadæmunum. Enn lögfcu og ráfcgjaf-
amir fram frumvarp tíl breytingar á grundvallarlögunum; þafc mun-
afci frá frumvarpi þingsins í fyrra í tveim atrifcum. Eptir þessu
frumvarpi skyldi alríkisþingifc gefa lög um útbofc og annafc sem til
hernafcar þarf, en eptir þingsfrumvarpinu átti þing Dana afc hafa á
hendi löggjöfina um þafc, hvernig nefna skyldi lifc af Danmörku.
Hitt var þafc, afc sleppt var skilmálagreinunum, sem stófcu aptan
vifc frumvarp þingsins, og sagfci ráfcgjafi innlendu málanna, sem
lagfci frumvarpiö fram, afc þær væru nú óþarfar sífcan tilskipun 26.
júlímánafcar var gefin. Allt þetta líkafci mótstöfcumönnum ráfcgjaf-
anna stóriUa, en þafc voru flestir þingmenn. Nú skal getifc, hvafc
þeir höffcust afc.
þafc bar til tífcinda skömmu fyrir þing, afc menn nokkrir koniu
frá Jótlandi tii Kaupmannahafnar á fund konungs og báfcu um leyfi,
afc þeir mættu flytja konungi ávarp, sem þeir höffcu mefcferfcis; en
konungur synjafci. þeim þótti fór sín iU, ef þeir skyldu hverfa
aptur vifc svo búifc; leitufcu þeir þá til þingsins, og var þeim
þar vel fagnafc; ávarp þeirra var lesifc hátt svo þingmenn heyrfcu
um sal þveran; þar var og komifc ávarp frá Falsturbyggjum og fleir-
um gófcum mönnum, og voru þau öll lesin í heyranda hljófci á þingi.
Efnifc í iillum þessum ávörpmn var afc kalla mátti hifc sama: afc