Skírnir - 01.01.1855, Blaðsíða 70

72
FRJETTIR.
Sp.ínn.
uin höndum og leiddi hann fyrir drottningu, sífean stje hann á hest
sinn, og reife út ur borginni á móts vií) O’Donnel, sem þá var von
á til borgarinnar. Um kvöldih kom O'Donnel til bæjarins; tók
dómnefnd sú, er áfeur er getifc, vife honum feginsamlega. O'Donnel
svarafei kvefeju nefndarinnar og mælti: (lþ>etta sverfc hef jeg horiö
til aÖ vinna frelsi ættjörö minni; en nú þegar drottning hefur kallaö
sigurhertogann (Espartero) fyrir sig, þá vil jeg sliÖra aptur sverö
mitt, því ekki vil jeg hindra ráö hins vitra manns og veglynda;
þaö er mjer nóg, aÖ jeg hefi fyrstur manna brugöiö sverÖi' til aÖ
frelsa þjóö mína frá harÖstjórunum, og aö jeg fæ bráÖum aptur
tækifæri til aÖ vinna ættjöröu minni gagn á frjálsu þingi”. þá er
Espartero bárust þessi orö O’Donnels, gjöröi hann menn á fund
hans og bauö honum til sín. þeir gengu báÖir fyrir drottningu..
Var O’Donnel þá gjöröur aÖ stjórnarherra hermálanna, enEspartero
var æösti ráögjafi, eins og drottning hafÖi áöur lofaö. Síöan kaus
Espartero sjer menn til ráöaneytis; einn þeirra var Collado, hann
gjöröist fjármálastjóri. Elestir ráögjafarnir voru lir flokki framfara-
manna. En San Miguel lagöi niöur embætti sitt, sem hann hafÖi
svo ágætlega stýrt, jafn-gamall maöur, og á svo mikilli vandræÖa-
tíö. Um kvöldiÖ gengu þeir Espartero og O'Donnel út á svalimar
á sal drottningar og föÖmuöust innilega, til þess borgarmenn gætu
sjeö sátt og samlyndi þeirra. ViÖ sjón þessa uröu borgarmenn frá
sjer numdir af gleÖi; prýddu borgarmenn öll hús um kvöldiö meö
ljósum, og daginn eptir var hátíöabragur á hænum.
Esparteros og O’Donnels fyrsta verk var aÖ fara á fund þeirra
manna, sem hjeldu vörÖ viö víggaröana, er uppreistarmenn höföu
byggja látiö undir uppreistinni; fengu þeir varÖmennina til meö
góöu aö fara heim til sín. Eyddist nú smámsaman ófriÖarflokkur-
inn, og stræti borgarinnar vom mdd; en engu aÖ síöur mátti
búast viÖ upphlaupi þegar minnst vonum varÖi; því borgarlýöur-
inn krafÖist, aö Kristín væri tekin höndum og mál hennar rann-
sakaö og henni dæmd fjársekt. Dómnefndin hjelt áfram störf-
um sinum, hun dæmdi um mál manna, og gjörÖi uppástungur til
ýmsra tilskipana. Nú komst og friöur á í hjeruöunum. Dómnefhdir
vom settar til aö dæma og skipa fyrir um mál manna, og hers-
höföingjarnir, sem vora fyrir uppreistinni, Dulce, Concha og aörir