Skírnir - 01.01.1855, Blaðsíða 59

Frakkland.
FRJETTIR.
61
Austurveg á hendur Rássum. Kom þar til móts vife hann Leópold,
Belga konungur og elzti sonur hans; þar kom og dom Pedro, kon-
ungur Portúgals. Keisarinn tók þeim báhum vel, ok mæltu þeir til
vinfengis meí) sjer, Napóleon og Leópold; þykjast menn nú þess full-
vissir, a?) haldast muni góS vinátta meb j)eim nágrönnunum. Litlu
sííiar kom þangaf) Albert, rnacjur Viktoríu drottningar, handan yfir
sundih, mefe fríbu föruneyti. Albert hafbi skeib eina fagurbúna en
ekki mikla, hann stýrbi upp a& bryggjunni í Boulogne, j)á er Napóleon
ók í kerru ofan í bæinn. Napóleon steig af og gekk meb köppum
sinum og höfbingjum fram á bryggjusporfeinn til ab fagna manni
drottningar. Jafnskjótt og Albert stje fæti á land, gekk Napóleon
til móts vib hann, tók í hönd honum fast og vingjarnlega og heilsabi
honum meb mikilli blíbu. Vebur var á fagurt, og merkisblæjan
frakkneska og enska þær ljeku í vindblænum uppi á sigluhúnunum; en
Albert og Napóleon gengu upp í bæinn, og Frakkar sungu frelsis-
söng Breta. þar var saman kominn múgur manns, sem nærri
má geta, til ab sjá dýrb þessa. Var þar hinn mesti fagnabur í borg-
inni, en ekki getur um vibræbur þeirra Napóleons. Albert dvaldi
)>ar um hríb í bezta yfirlæti; sýndi Napóleon honum lit) sitt sem
j)ar var; en þab voru hundrab þúsundir manna. þeir skildust meb
mestu kærleikum. Fundur þessi er merkilegur í sögunni, og líka
fyrir Napóleon sjálfan. þab var hjer, sem hann steig á land, þegar
hann haffei farib huldu höfbi landflótta til Englands, dvalit) þar um
stund, en hvarf sífean aptur til ættjarbar sinnar og ætlabi at vinna
undir sig ríki þab, sem haft hafbi Napóleon fófmrbróbir hans; en
honum heppnabist j)ab ekki í þab skipti, eins og kunnugt er, heldur
var honum varpab í dýflissu í Ham. En nú, þá er hann kom
aptur til þessarar borgar, var hann orbinn keisari Frakka. þab
var líka af hæbunum fyrir ofan Boulogne, ab Napóleon leit fyrr
um daga yfir á England, er hann hugsabi sjer ab vinna landib, og
herflokkar hans lágu ])ar í nánd, búnir til ab fara yfir sundib,.
undir eins og foringi })eirra benti þeim. En Napóleon brá fyrir-
ætlun sinni; hann flaug sem augab eygbi meb allan her sinn austur
ab Dóná, og vann þar hinn fræga sigur vib Asterliz, sem jafnan
mun ab ágætum hafbur meban heimur stendur. þab var þá eins og
forsjónin benti honum og vísabi honum í austurátt: þar ætti hann