Skírnir - 01.01.1855, Blaðsíða 92

94
FRJETTIR.
Tyrkjastríöið.
sámm um daginn; haffei onjstan staíiií) frá því um mibnætti og fram
á dag. Tyrkir misstu lítiS life. þessa sömu nótt sóttu Rússar aí)
ö&ru \-irki, er liggur nær kastalanum, og heitir Jelanli; en hermenn-
irnir þorbu ekki aí) ganga nærri virkinu, þegar þaí) frjettist, hveniig
fór fyrir lagsmönnum þeirra vií) Arab Tabiassi. Nú er a& segja frá
þvi, hvernig Rússum vegnabi upp meb Dóná. Rússar höffeu þar lií)
mikib, til þess afe reka Tyrki undan, svo. afe þeir gætu ekki komií)
til liÖs vib borgarmenn þaban. Sali hjet sá, sem var fyrir Tyrkjum;
hann var þá fyrir sunnan ána me& li& sitt, er Rússar hjeldu li&i
sínu vestur e&a upp meí Dóná; Sali dregur lifci& kænlega á undan
Rússum, svo a& litifc ver&ur þar fyrir um vörn, en ljet þa& felast
til hli&ar vi& Rússa og á bak vi& þá. Nú halda Rússar upp me&
ánni afc norfcan, en Sali me& Tyrkja her a& sunnan; hann fer nú
fljótara en Rússa gruna&i, og þegar minnst var&i, fer hann
norfcur yfir ána, og kemur þá á móti Rússum, og lagfci þegar til
orustu; en í sömu andránni kemur sá Tyrkjaherinn, er var á baki
þeim og til hli&ar vi& þá, í opna skjöldu; snjerist þá mannfallifc í
li& Rússa, og ur&u þeir a& for&a sjer á þann hátt, a& þeir brutust
gegnum li& Tyrkja; en þegar Tyrkir sáu, a& þeir mundu ekki geta
afkróafc þá, gjör&u þeir hlifc á fylkinguna, og færfcu skotli&ifc afc bá&u
megin vi& kvína og skutu ótæpt á Rússa, þá er þeir leitu&u undan;
en riddaralifc Tyrkja reifc á eptir og drap hvern sem þeir ná&u;
misstu Rússar þar ógrynni li&s, en Tyrkir tóku herfang mikifc; gátu
nú Tyrkir betur en á&ur komifc borginni til li&s, og nokkrum dög-
um sí&ar fengu þeir skoti& 5000 manna inn í borgina. þetta var
2. dag júnímána&ar; en sama dag dó fyrirli&i kastalamanna, Mussa;
barþa&,svo vi&, a& holknöttur fjell ni&ur nálægt honum og brotna&i,
og flaug brot á Mussa, svo a& hann lamdist allur. þenna dag gjör&u
Tyrkir úthlaup úr borginni, helzt til þess afc geta tekifc vi& hjálparli&inu,
og varnafc Rússum a& rá&ast á þa& ; lieppna&ist Tyrkjum úthlaupifc, og
Qekk Mussa þessa fregn áfcur en hann dó ; hann varfc glafcur vi& og
mælti: ltNú munu þeir ekki fá unni& kastalann”; sí&an dó hann.
Mussa var hinn hraustasti ma&ur, óþreytandi starfsma&ur og ágætur
hershöf&ingi. Hann haf&i mikifc ástriki af öllum hermönnum sínum,
því hann var bæ&i rjettlátur og mildur. þa& er til marks um veg-
lyndi hans, afc þafc er haft fyrir satt, a& þegar Paskevits kom til