Skírnir - 01.01.1882, Side 125

svíÞjóð.
127
látið sem líklegast við þá verknaðarmenn, sem aðhyllast jafn-
aðarkenningar, þá hefir hann fengið beztu viðtökur i landflokk-
inum 'og fyrir þeirra manna fulltingi komizt I „rikislaganefnd-
ina“. Af þessu má sjá, að landflokkurinn hefir komið svo ár
sinni fyrir borð, að allur þorri alþýðunnar ætlar, að þar sje
‘helzt forvigi frelsis og framfara, sem hann er. Hjer er þá
nokkuð ámóta komið og í Danmörk, að frelsismenn eru bænda-
megin, en þeir kallaðir andróðrarmenn frelsisins, sem hinna
flokk fylla. Hann skipa helzt borgamenn, og þeir sem ■ ætla
að bókleg kunnátta, háskólamenntun og önnur menntun, sem
meira gætir í borgum enn i sveitum, eigi að sitja í fyrirrúmi
í lagasetningum og ríkisstjórn. f>ví verður ekki neitað, að
þeirra á rneðal eru margir ágætismenn, t. d. Charles Dickson,
dr. med., frá Gautaborg (bróðir auðmannsins milda, Oskars
Dicksons), Asker, landshöfðingi frá Gefle, Rubinson, doktor,
Gilljam, rektor, ogFock, „fríherra“, allir frá Stokkhólmi, Rund-
gren, biskup frá Carlstad, Linder, prófastur frá Vesturási, auk
margra fleiri. Flestir þessara manna tala af heitum liug, þegar
þeir nefna „frelsi“ og „fósturlandið“, eða þegar talað er um
frama þess og sæmdir. Til þessa hefir, t. d., opt tilefni gefið,
er umræðurnar urðu um her og landvarnir, en hjer hafa hinir
orðið svo örðugir, að ekkert hefir náð fram að ganga, sem
minnzt hefir verið á í enum fyrri árgöngum þessa rits. Mennta-
flokksmenn hafa borið landflokksmönnum skorinort á brýn, að
þeir vildu leggja minna í sölurnar fyrir land sitt, enn góðum
sonum þess sæmdi, og kallað, að Svíum væri illa aptur farið,
er þeir ljetu landvarnirnar sig svo litlu skipta. það er reyndar
rjett, að landflokksmenn hafi blandað svo skattamálinu og land-
varnarmálinu saman, að þeir hafa skilið til um herkostnaðinn,
að hann yrði lagður á ríkið fyrir tollgjald og fleiri skatta, en
enum gömlu álögum yrði ljett af fasteigninni, og líka vilja þeir
takmarka meir enn hinir útgjöld til hers og flota. En á það
leiðum vjer hjá oss að leggja nokkurn dóm, hvað til þess er
hæft, sem hinir segja, að tillögur þeirra fari meira eptir sín-
girni enn sannsæi, þegar þeir vilja ljetta álögunum af landeign-
um, og að þeir ætli að velta svo af sjer og hjeraðamönnum