Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1951, Qupperneq 31

35
hruni veggja eða torfþaka eða umróti í brunaleifunum. 1 brunalaginu
var enn talsvert af brenndu byggi og hálmi. Sums staðar sáust öxin
á stangarendunum. Verður því að telja nær óyggjandi, að hér sé um
íslenzkt korn að ræða. Kolamolar úr spýtum fundust margir, smáir
og stórir, og nokkrar gegnbrunnar mjóar og þunnar spýtur lágu
saman óreglulega, á einum stað um 1 m að lengd hinar stærstu. Var
ekki unnt að taka þær upp í samhengi. Allar virtust þær vera úr
furu. Ekki er getið um neina gripi, er fundizt hafi í brunalaginu.
Brunaleifarnar voru teknar burtu og náðu þær niður á -f-246;
lagið var um 16 sm að þykkt. Prófgryfja var síðan grafin enn dýpra.
Er svo að sjá, sem þar yrði ekki vart neinna mannvistarleifa, en
með vissu var komið niður á óhreyfða jörð á -f-275 eða um 30 sm
neðan við brunalagið.
Ekki varð vart neinna dyra á húsi því, sem þarna hafði brunnið,
hafa líklega verið á suðurgafli, sem skertur var. En hafi húsin í fyrnd-
inni snúið eins og jafnan á seinni öldum þarna á bæjarhólnum, hefur
aðalbyggingin snúið av., en hið brunna hús hefur snúið ns. að húsa-
baki og hefði mæta vel getað verið áfast aðalhúsunum, þvert á stefnu
þeirra, eins og altítt var í fornöld. Þetta virtist hafa verið einhvers
konar útihús, líklega helzt sofnhús, til að þurrka korn í.
Gólf nr. 44. Undir nr. 38 kom í ljós gólfskán, sem sneri eins og
nýja húsið, 4 ¥2 m að lengd frá austri til vesturs og 2V2 m að breidd.
Vesturendinn var á 240, en austurendinn á 250 sm dýpi. Skánin
var allmjög blandin ösku eða kolamylsnu. Eldur hafði verið kyntur
á þremur stöðum á gólfinu í litlum lautum, um 30—50 sm í þver-
mál. I vestustu lautinni voru brunnin strá og korn.
Gólf nr. 45. Litlu sunnar en nr. 41 varð vart veggjarleifa, og hafði
veggurinn legið frá norðvestri til suðausturs. Undirstöður hans voru
á ca. 250 sm dýpi. Suðvestan hans var gólfskán og í henni mikið af
kolamylsnu og ösku. Ekki var stærð gólfsins rannsökuð. Svo er að
sjá, að yfir þessari gólfskán, sem sjálf var aðeins 4 sm þykk, hafi
verið 8 sm lag af sandi og þar yfir öskulagið mikla, sem var sunnan
við nr. 41.
Gólfskán nr. 46. Vestan við nr. 44 á 260 sm dýpi, var gólfskán,
sem virtist snúa eins og nýja húsið. Hvarf hún undir vesturbakkann,
og er lengd hennar í þá átt því ókunn, en breidd austurendans er
3,2 m. Þykkt gólfskánarinnar var 10—15 sm. Bæði hornin að austan
voru bogadregin. Inn í suðurhlið hennar var mikið vik að vestan-
verðu næst bakkanum (kann að hafa verið tekið niður úr henni við
yngri byggingarframkvæmdir). Eldstæði var við norðurvegg, 2,5