Fylkir - 01.05.1920, Side 14

14
III.
Byggingarefni.
„Sá sem finnur gott og ódýrt íslenzkt
byggingarefni, verður talin nieðinestu
velgerðamönnuni íslands.”
I3að er ekki í neinni von um þesskonar frægð eða almenna
viðurkenningu að eftirfylgjandi línur eru ritaðar, þó tilgangur
þeirra sé að benda á bæði góð og ódýr byggingarefni, sem víð-
ast hvar má finna og nota hér á landí, heldur til þess að upp-
fylla skyldur og gera ofurlitla grein fyrir starfi, sem höfundi
þeirra var falið á hendur að vinna og til að vekja athygli yngri
manna jafnt og kennara og annara opinberra starfsmanna á þeim
möguleikum, sem mér virðast liggja í augum uppi.
Allir vita að næst fæði, klæðum og hreinu lopti, eru hreinleg
og hlý hús fyrstu lífsskilyrði hér á íslandi, en þessi skilyrði hafa
gömlu sveitabæirnir ekki uppfylt að öllu leyti. Peir eru að vísu
hlýir en ekki hreinlegir, og kaupstaða byggingarnar, sem komið
hafa upp á síðustu öld, timburhús og steinsteypuhús, sem einn-
ig eru nú farin að tíðkast upp til sveita, uppfylla þau ekki held-
ur. F*au eru að vísu miklu hreinlegri en torfbæirnir, en hinsveg-
ar miklu kaldari og saggasöm, jafnvel þótt veggirnir séu tvöfaldir
og talsvert loptbil; ei heldur er sagganum og kuldanum útrýmt,
þó að fylt sé með þurru tróði milli veggjanna, nema bilið sé
því meira. Þurrir reiðingar hafa reynst vel á milli timburveggj3-
Sama gildir um timburhús, þau%eru afarköld, nema tróð sé á
mili veggja og þeir þykkri en vandi er til. En þess ber að gæ*3
um steinsteypuhús, að séu veggirnir tvöfaldir, sem nú er sagt,
og fyltir með tróði, þá er hætt við að tróðið fúni, þegar fram
líður og sígi, svo að loptbil myndist og um leið komi sagg'i