Fylkir - 01.05.1920, Side 29

20
VII.
Húsliitun með rafmagni.
Ei' hun gerleg hér á íslandi?
Qetur hún kept við kol, steinolíu, gas og annað eldsneyti ?
.r hún arðvænleg, eins og nú er ástatt efnalega og verklega,
an bess stóriðnaður komi til sögunnar, eða útlendum séu gefn-
ar allar framkvæmdir í hendur?
A svörunum upp á þessar spurningar, eg meina réttri úrlausn
plrra, hvílir heilsa, þjóðmegun og framtíð almennings hér á
'slandi.
I Um meira en 25 ár hef eg, sem þetta rita, fullyrt bæði munn-
ega og skriflega, að húshitun með rafmagni væri gerleg, jafnvel
anðveld hér/á íslandi; hún gæti kept við kol, steinolíu og ann-
eldsneyti til hitunar (og auðvitað við gas, steinolíu og acetylin
'íósa), og að alþýða þyrfti ekki að bíða eftir því, að stóriðn-
a Ur kæmist hér á fót, né beiðast liðs eða flýa á náðir útlendra,
Sefa þeim öll umráð á orkulindum landsins, heldur leggja
,atT| fé og krafta sína til að hagnýta þær, sér og afkomendum
S'num til gagns, og þar með ávinna sér óskerðanlegan rétt til
slálfstjórnar og virðingar. Að gefa orkuna útlendum í hendur,
Vaeri að hafna arfleifð sinni óg gera þjóðina að ambátt.
Hins vegar hafa ýmsir fræðimenn íslands frá því fyrst að máli
essu var hreyft andæft því, að upphitun íveruhúsa væri annað
11 'oftsjón, og að þótt hún gæti komið að notum erlendis, þar
SetT| aflið væri notað eins og fyrningar á stóriðnaðarverksmiðj-
, > bá gæti það ekki komið til mála hér fyr en stóriðnaður
ti| H’ist hér á; rafhitun íveruhúsa væri erlendis óvíða notuð neitt
lili ^111113’ °g 'íslendingar hefðu ekki fé afgangs til þess konar
auna. Fyrir 6 árum síðan birti Jón Þorláksson verkfræðingur
rtlcrkilega ritgerð um notkun vatnsafls til raforku, og tekur þar