Fylkir - 01.05.1920, Blaðsíða 137

Fylkir - 01.05.1920, Blaðsíða 137
137 Ii^na *U(lc*'ð npp ótal ráð til þess að lama og svelta þýzku þjóðina, binda na og kúga og steypa henni niður í hyldýpi örvæntingarinnar. Þeir hafa .. eS gleymt því, að þeir áttu ekki í ófriði við þýzku þjóðina, heldur ein- °ng« við hervaldsklíkuna. e'm hefir ekki skilizt, að hætta sú, sem þeir eru að slá alla hugsanlega ^nagia við, er einber ímyndun. Sú raunverulega hætta, sem vofir yfir heims- Uu,ti. er alt annars eðlis. Hún er eigi sú, að óvinurinn sigraði grípi til frið v°Pna heldur er hún fólgin í því, að heimsstyrjöldin er, að svo miklu leyti ^ v & ii 1411 i\j i ^ 111 i v 11 (1 iiviui séð verður, að breytast í heimsbyltingu. þaii’nn|ít ráð við almennri útbreiðslu byltingarinnar í sýktu löndunum eru þe- lt,rst °8 fremst að láta þau fá matvæli og hráefni, koma fjármálum ír'rra > viðunandi horf o. s. frv. — — alt meðul við farsótt þeirri, sem ógn- sk fllleimsíriðnum, meðul, sem ráðandi menn hinna sigrandi þjóðanna hafa skolleyrunum við vegna áberandi vöntunar pólitískrar náttúrugreindar*. 8jn' • *Sá friður, sem menn eru að reka endahnútinn á, virðist því fyrst um 0 æt,a að verða falsfriður*.............»Þar, sem ekki er drepið með kúlum K "ands PWtB . c asprengjum, neyðir stéttabaráttan hljóðlausum dauðanum víða upp á t>ei n me® verktöllum og verkbönnum. Verkföllin eru tvíeggjað vopn manna . a> sem vegna fátæktar eru orðnir altof ágjarnir*. dre °f l,armar mjög víg Eisners, forseta Bæheims, sem hann telur hafa verið Uj *Vntl sökum haturs til Qyðinga. Alt þetta er vel skiljanlegt, en hitt er •Un -Crt’ salcar ekki kynsmenn sína, Qyðinga, um neinn þátt í þess- kr * :°nun£ þótt allir viti, að þeir hafa um nærri 20 aldir verið peninga bu ~"8ar heimsins og oft og einatt sýnt harðýðgi með okri sínu og þræl- gegn.lu tjölda þjóða, einkurn kristinna, með okurvaldi sínu og skuldum. Það slfyj 'r turðu, að jafn víðsýnn og vel viljaður maður, sem Brandes er, ekki 0g 1 Vara þessa konunga konunganna við hinni komandi heimsbyltingu, r4ðv°a ^eim 111 la&a rentulögin a^ur en alt er um setnan> svo að engin hann nit Þjóð yrði hnept í ævarandi og botnlausar skuldir, því óefað veit tn„ ’. ^ tilraun Karls Marx, að binda bræðralag meðal allra verkamanna, 1 áður aldir liðu leiða til alsherjar þjóðfélagsbyltingar, eins og alsherjar var löngu fyrir heims- visunni: sUlriK aiuir nou icioa iu aisnerjar pjooieiagsoyu (L’Internationale) hvetur til. Sú hugmynd Un i hvers verkamanns munni, eins og segir í víi Quand Jeanne d’Arc se levera II fera beau, il fera beau; On jetera tous les étrangers Dans l’eau, dans I’eau. Alors les multi-millionaires N’auront rien plus á faire; 10
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156

x

Fylkir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fylkir
https://timarit.is/publication/182

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.