Fylkir - 01.05.1920, Blaðsíða 123

123
^tra 0rka $ hverri sek. kallast 1 hestafl, og að 102 kg. m. orka
^k. elur 1 kw., sem er 1V3 hestafls. Hvar, sem 102 litrar vatns
■ a 1 m. á hverri sekúndu, þar er til orka, sem gœtf alið 1 kw.
Q'0rku, ef ekki eyddist h. u. b. Vio í að knýja iðuhjólin og
^,rsvélina. Af þessu geta menn reiknað, hve mikla orku má fá
sem flytur segjum 750 — 800 lítra á hverri sekúndu, þegar
Yfn er minst, og fellur 86 m., og eins ef fallhæðin er 200 m.
'rle>tt má ekki telja, að meira en g/io vatnsorkunnar breytist í
erku, né meira en 9/io — 4/s af henni komi að notum.
Aður en eg skilst við þetta mál, eg meina húshitun með raf-
. vil eg setja hér orðrétt fáeinar greinar úr reglugerð borg-
^"nar Norrköping í Svíþjóð, snertandi verðmæti raforkunnar
til notenda. Reglugerðin er samin 15; maí 1913, og er prent-
1 bæklingi, útgefnum í sömu borg árið 1914.
*Antaget at Stadsfullmáktige i Norrköping den 15. maj 1913.
^ °r elektrisk energi, som förbrukas till uppvármingsándamál,
^ ^ias ett grundpris, per tnaximal ansluten kilowatt och ár, av
• 25 — jamte ett tillágspris av 1 Öre per konsumerad kilo-
attirna. v
"atti
^ylike energi stár till konsumentens förfogande endast under
en á tid ej understigande Stta timmar, som av elektricitets-
Verket j
Ko
s®mt
elekt,
varje fall sárskildt bestámmas.
nsument garanterar en minimi afgift av 24 kronor per ár
eflágger dessutom en árlig hyra av 12 kronor for av
ncitetsverket uppsatt automatisk strömbrytare«.
Ur .. e^n’ ofanritaðra málsgreina bæklingsins, sem mér var send-
a^.nJngað snemma á árinu 1915, er það, að bæarstjórnin álykt
1 v°r lok 1913, að bæarbúar, sem notuðu rafmagn til hús-
l,nar, skyldu greiða fast árgjald, 25 krónur, fyrir hvert kíló-
« notað árlangt, og ennfremur 1 eyri fyrir hverja kílówatt-
tj| nt*> sem aflið var notað. Orkan var að eins fáanleg að nóttu
°g ekki undir 8 kl.stundir í senn, og eftir því, sem raforku-
stjó
'nin skyldi ákveða. Hver notandi skal gefa tryggingu fyrir
/