Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1888, Blaðsíða 27
27
Rask var 5 mánuði á leiðinni frá lndlandi
heim til Kaupmannahafnar, og kom þar 5. maí 1823.
Fyrsta kvöldið var hann í prófessórasamkvæmi hjá
Finni Magnússyni. Nokkru síðar var honum fagn-
að á fundi hins íslenzka bókmentafjelags 13. maí, og
sama kvöld buðu íslendingar honum til kveldverðar
hjá Brusch veitingamanni á Austurgötu. Vóru hon-
um þar flutt 4 kvæði, 3 á íslenzku eptir Finn Magn-
ússon, Repp og Sæmund Brynjólfsson, og 1 á
dönsku eptir Jóhann Briem* 1.
Landar Rasks,Danir, tóku einnig vel á móti honum,
og þóttust hann úr helju heimt hafa. Samt fjekk hann
ekki þá viðurkenning á ættjörðu sinni, sem hann
átti skilið. Hann hefir eflaust átt marga og mikils
megnandi öfundarmenn. þ>að mátti sannarlega ekki
minna vera, en að slíkum manni væri sem fyrst
veitt sómasamleg staða, svo að hann gæti lifað á-
hyggjulaust. En því fór fjarri. Honum var reynd-
ar veittur nokkur styrkur úr ríkissjóði, en það var
ekki nægilegt fyrir hann, og hann varð að eyða
t ma sínum til stundakennslu til þess að geta haft of-
deyja: 1. Öll liandrit ganga til háskólabókasafnsins. 2. Sömu-
leiðis allar prentaðar bækur, sem safnið ekki á áður eða er
búið að panta, jaínskjðtt sem það er sannfrjett, að jeg sje dá-
inn. 3. Allt annað undantekningarlaust verði eign hins íslenzka
bókmenntafjelags. — Komi jeg aptur úr þessari ferð lifandi og
heill á hófi, er þessi erfðaskrá ógild.“
1) Svo segir í brjefi Finns Magnússonar til Bjarna amt-
manns Thorsteinssonar, dags. 16. maí 1823. Sbr. Sagnablöð, 8.
deild, 47. bls. Ur einu af þessum kvæðum mun vera erindi
það, sem Baldvin Einarsson tilfærir í „Gensvar imod gensvar11,
bls. 88—mjer hefir verið sagt, að það væri eptir Repp :
Heilsum bezta Hiopti brands
heilsum vini föðurlands,
heilsum fyrsta fielags gram,
frægstum hal, er listir nam ;
heiðrum Rask við skíran söng og skálaglam.