Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1888, Blaðsíða 61
61
svona til að útleggja hann eða skrifa rímurnar um
hann Ketil1 í Mörk, sem jeg trúi hann hafi einu
sinni ætlað til, en það kemur mjer fyrir ekkert, að
jeg held............................................
Jeg vil ekki tefja lengur fyrir þjer, en bið þig að
heilsa öllum löndum þínum og öðrum góðum vinum,
og óska þjer að lifa sæll og heill um aldir alda.
Amen!
R. Raskr2.
2.
Reynivöllum þ. 4. júlí 1814.
Lítið ætla jeg að skrifa þjer, ástkæri vinur, þar
mjer þykir tvísýnt, hvort þú sjert enn fyrir að taka
við eða kannske á ferðinni hingað inn að vitja föð-
urlands og ástvina. Annars er enginn skortur á
efni. það er fyrst að þakka þjer hjartanlega fyrir
brjef og sendingu, sem mjer var hvort um sig hið
kærkomnasta. Annað væri að segja þjer gjörla frá
efnum mínum og öllu ástandi, en því mun jeg
sleppa í þetta sinn, nema ágrip af því get jeg inni-
íalið í skáldsins orðum:
Allur manns er æfidans
einhverjum blandinn kala,
og gleði öll hefir optast göll
og eitur í sínum hala,
hverju jeg veit fyrir vist að þú munir samsinna.
fi'rá jólum hefi jeg verið hjá Arna okkar, og það
vildi jeg, að við þyrftum aldrei að skilja, en heldur
vildi jeg okkar samvist í Höfn en hjer, ef jeg ætti
1) Á að vera Björn, sbr. hjer að ofan bls 47. Útg.
2) fiannig. Utg.