Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1888, Blaðsíða 116
116
Wimmer’s „Debefonten i Akirkeby kirke“, sem er
báðum jafnt til sóma, þeim sem ritið er helgað, og
höfundinum sjálfum, enn fremur hina fögru minning-
arræðu, sem sami maður hjelt við siðbótarhátíð há-
skólans á hundrað ára afmæli Rasks, og ágæta rit-
gjörð eptir prófessor dr. Vilhelm Thomsen í Nord.
Tidskrift, utg. af Letterstedtska föreningen 18871.
J>essi dönsku rit hafa eigi gefið mjer tilefni til
neinna breytinga á riti mínu, því að bæði skoða þau
Rask frá nokkuð annari hlið en jeg, og svo kom-
1) Hina fróðlegu bók doktors F. Rönnings um Rask sá jeg
ekki, fyr en fyrirlestur minn var alprentaður. þessi bók segir
mjög greinilega, og um leið skemtilega, frá æfiatriðum Rasks,
en hún fer fljótt yfir sambands Rasks við Island og íslendinga,
sem er aðalefnið í fyrirlestri mínum. Höfundurinn virðist ekki
vera vel kunnugur persónusögu Islands, sem ekki er heldur
von. þannig segir hann, að Rask hafi „fengið góðar viðtökur
hjá Vídalín, sem síðar varð biskup“ (bls. 40.), en Geir Vídalín
var biskup, þegar Rask kom út, og hafði verið það síðan 1797.
það lætur líka illa i eyrum íslendinga, þegar talað er um
„Steingrím nokkurn Jónsson“ (bls. 38) eða „S(veinbjörn) nokk-
urn Egilsson“ (bls. 41). En þessir smágallar eru afsakanlegir
hjá dönskum höfundi, og rýra ekki kosti bókarinnar, einkum
þar eð þeir koma sjaldan fyrir, og þó að bókin ekki hafi ís-
land sjerstaklega fyrir augum, fræðir hún oss samt um ýms
atvik, sem snerta viðskipti Rasks við Island og íslendinga.
þannig segir bók þessi frá því, að Finnur Magnússon hafi sent
Rask lofkvæði frá íslandi, þegar hin íslenzka málfræði hans
kom út (1811), og svaraði Rask því í islenzkum ljóðum með
fornyrðislagi, sem eru prentuð í bók doktors Rönnings á 81.—
32. bls. Ekki hafði jeg heldur tekið eptir því, sem dr. Rönn-
ing tekur fram, að kona Jórðar Skúlasonar Thorlaciusar, sem
var sýslumaður í Suðurmúlasýslu og síðar í Árnesssýslu, getur
þess í „Endurminningum11 sínum frá íslandi, að þau hjón hafi
verið gestkomandi i Reykjavík sumarið 1815; hafi þá verið hafð-
ir til skemtunar gleðileikir, og Rask leikið elskanda í einum
þeirra (Fru Th.’s Erindringer fra Island, Ringk0bing 1845, bls,
130; sbr. fyrirlestur minn 15. og 17. bls.).