Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1888, Blaðsíða 86

86
i því, þá er það eptirfylgjandi. Mjer lizt sem ef
getið sent mjer væri betra eða rjettara en „ef getið
senda mjer“; „yfirsetja“ hefi jeg aldrei áður sjeð á
islenzku, heldur: útleggja, pýða, snúa, í staðinn
Nú veit jeg, að flestir mundu kalla þetta litla hæ-
versku, ef það kæmi fyrir manna sjónir, en samt
hefi jeg ritað það i þeirri von, að þjer munið gera
mjer hið sama i yðrum brjefum, nefnilega lagfæra
og leiðijetta, hvað rangt er ritað eða of gamalt eða
ófagurt, því að svo mikla stund legg jeg á íslenzk-
una, að mjer skyldi svíða sárt, ef jeg að embættis-
prófinu yfirstöðnu og nokkrum árum liðnum skyldi
skilja eða rita nokkuð útlenzkt mál betur en íslenzku.
Lifið þjer manna heilastir! og fylgi yður gæfan til
þess, er þjer hafið fyrir hendi.
R. K. Rask.
11.
Kaupmannahöfn 1. dag júnímánaðar 1810.
Er þjer líkið islenzkunni i sínu núverandi ástandi
við latínu fyrir nokkrum öldum síðan, þá gef jeg
yður öldungis rjett, en engan veginn er þjer jafnið
henni við dönskuna, því að hún var, áður en Holberg-
ur ritaði, varla að álíta eins og tungumál, aldregi
1) í upphafi brjefsins heldur Rask uppi vörn fyrir hinni ís-
lenzku rjettritun sinni gagnvart Urimi, sem hafði gert athuga-
semdir þar að lútandi i brjefi til Rasks, sem þetta er svar upp á.
þessar rjettritunarathugasemdir Rasks innihalda ekkert það, sem
eigi sje áður kunnugt úr ritum hans, og hefi jeg því slept
þeim. Utg.