Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1888, Side 66

66
Danmörku ráðleggja mjer líka að snúa aptur í
haust, en jeg get það þó ekki. Jeg er ekki búinn
að skoða hálft landið, og hvað lítið mjer hefir farið
fram í málinu, getur þú bezt sjeð af brjefum mínum.
. , . . Jeg ætla nú að fara austur um allt land
og koma fram á Suðurlandið, ef jeg get verið þar
einhversstaðar í vetur; að sumri ætla jeg að fara
vestur og þá aptur til Danmerkur að hausti kom-
andi, ef jeg fæ lengingu í silfri, sem jeg hefi sótt
um. Með öðru móti get jeg ómögulega fengið að
skoða landið, eða lært að þekkja fólkið og málið.
en sárt skyldi mjer þykja að koma aptur án þess,
og hafa þó áður liðið svo mikið fyrir það. Margir
hjer í landi hafa talið og ráðið mjer af þessari aust-
urferð, sem mun verða mikið kostnaðarsöm og örð-
ug. Hjer er heldur enginn fylgdarmaður að fá, sem
hefir komið þann veg allan. £n jeg læt ekkert
aptra mjer, því peninga met jeg einskis á móti því
að framkvæma mitt augnamið; þeir eiga ekki að
vera nema meðöl til þess; og jafnvel þó meira lægi
við en fje, mundi jeg ekki láta það standa fyrir,
því til hvers er lífið, þegar það er ekki framkvæmd-
arsamt, nema öllum heiminum til byrði...............
Jeg hefi fengið brjef Grims okkar og Jóns Fin-
sens ásamt sendingunni, og Vigfúsar Eiríkssonar og
þakka þeim öllum saman hið ástsamlegasta, en það
er mjer ómögulegt að svara þeim nú, því bæði
skortir mig tíma og pappír; á morgun í fyrra mál
ætla jeg að reisa austur, en pappír er hjereinsdýr-
mætur eins og gull nærri því.....................
Lifðu nú alla tíma sæll og blessaður og heilsaðu
góðum kunningjum og gleymdu ekki
þínum vin:
R. Rask.