Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1890, Qupperneq 12

124
lækka (gullnámarnir), 1859 var það lægst og hefur
hækkað síðan.
1860 var 1 pd. af gulli jafndýrt i5,50 pd. af silfrk
1859 — 1---------------15,22-----------
1868—69 — 1---------------15,60----------------------
1870—71 — 1---------------15.57-----------
1872 — 1---------------- 15,54----------
1873 — 1----------------15,91----------------------
1874 — 1----------------16,9-----------------------
Eptir 1850 mundi gull hafa lækkað enn meira
í verði, af því svo mikið fannst af því, hefðu menn
þá ekki farið að nota það meira. Fleiri þjóðir en
áður tóku þá að hafa gull fyrir peninga. Norður-
f>ýskaland tók upp gullfótinn með lögunum 4. des-
ember 1864, og litlu síðar Svíþjóð, Noregur og Dan-
mörk, hið síðast talda land með lögunum 23, maí
1873, með norðurlöndum fylgdi ísland í þessu tilliti.
VI.
Peningar. VerS þeirra framvegis, við hvað
lækkar það?
pegar talað er um verð peninganna, er ekki
nóg að segja, að'þeir muni lækka í verði af því þa&
hafi verið svo siðan 1500. Ef litið er á liðna tím-
ann, þá voru líka þeir dagar, að verð þeirra hækk-
aði. Sá sem vill skoða þetta mál til hlýtar, verður
að skoða af hverjum ástæðum þeir geta lækkað í
verði, og af hverjum þeir hækka. Óliklegt er að
þeir standi í stað.
Margir hlutir geta lækkað verð gulls og silfurs,
(— og þá verð peninganna) það er víst. Fyrst af
öllu er undir þvi komið hve mikið er framleitt af
þeim. Ef hver gullnáman finnst á fætur annari
eins og verið hefur siðan 1849, þá er eðlilegt ad