Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1890, Qupperneq 122

ur settur að gegna læknisstörfum 1 nyrðri partiVest-
uramtsins frá 19. desember 1829 til 31. júlí 1830 og
svo aptur, er Páll þorbergsson drukknaði, frá 9. júlí
1831 til 11. maí 1832. Hann andaðist i Bjarnarhöfn
12. maí 1840.
Hann var tvígiptur; átti fyrst Dorothea Georgina
Bornemann, ekkju eptir majór í danska hernum,
dóttur Johanns Bornemanns, borgmeistara í Vjebjörg-
um; hún dó hjer 1832; síðari kona hans var Sigríð-
ur Björnsdóttir prests Sigurðssonar.
41. Olafur Brynjólfsson, fæddur á Brekku í
Fljótsdal 1777, sonur Brynjólfs læknis Pjeturssonar
og Guðrúnar Ólafsdóttur lögrjettumanns Björnsson-
ar; útskrifaður af Gísla Thorlacius i795;lærði lækn-
isfræði hjá landlækni Bjarna Pálssyni, sigldi siðan
til háskólans i Kaupmannahöfn, en tók þar eigi
próf. Hann var skipaður fjórðungslæknir í Vest-
fjörðum 1. október 1802 (eptir Hallgr. Bachmann)
og var þar til 1807, er hann var skipaður fjórð-
ungslæknir 3. apríl 1807 eptir föður sinn. Hann
andaðist 18131.
Hann var tvígiptur; átti fyrst Kristínu Hall-
grimsdóttur læknis Bachmanns og síðar þóru Björns-
dóttur prófasts J>orgrímssonar.
42. Olafur Sigvaldason, fæddur i Grímstungu f
Húnavatnssýslu 25. nóvember 1836, sonur Sigvalda
prests Snæbjörnssonar og Gróu Bjarnardóttur; út-
skrifaður úr Reykjavikurskóla 1857 með 1. einkunn;
stundaði læknisfræði i Kaupmannahöfn 1857—63;
1) Jón Hjaltalín getur þesa (Ný Fjelagsrit 4. ár), að Ólaf-
ur hafi verið talinn hinn ötulasti ferðamaður allra þeirra lækna
er verið hafi á Islandi, „hann var slíkt gönguskíði, að nálega
enginn gat fjlgt honum, gekk hann opt meira en aðrir gátu
riðið; er á orði haft, að hann hafi íarið einsamall yfir fjöll og
firnindi í verstu illviðrum og þð aldrci villzt“.