Aldamót - 01.01.1902, Qupperneq 176

t8ó
sinni. Prédikanir síra Helga eru þegar orSnar nokkuð gamíar, þó nú
komi þær fyrst út. Samt sem áður mun hinu eldra fólki fjöldamörgu
falla þær einkar-vel í geð. Þær hafa ekki verið gefnar út í því skyni,
að þær uppfylli að öllu þær kröfur, sem nú eru gjörðar, heldur til þess,
að þjóð vor ætti sanna mynd af þessum merka manni kirkjunnar, eins
og hann kom fram í prédikunarstólnum. Og það var alveg rétt. Síra
Þórhallur Bjarnarson kallar hann þjóðar vorrar ágœtasta kennara á 19.
öld í ritgjörð um hann í Kirkeltkxikon for Norden og þann vitnis-
burð á hann fyllilega skilið. Benda vil eg bókelskum mönnum á
ijiðfrœði síra Helga, sem er einstaklega vönduð bók, og allir hugs-
andi menn hljóta að iesa sér til hins mesta ávinnings og skilnings-
auka á vandasömustu málum lífsins.
Jón Ólafsson virðist nú hafa tekið sér það kyrrláta starf fyrir að
semja barnabœkur, Stafrófskverið hans er nú fyrir löngu síðan
kunnugt orðið og fjöldi íslenzkra barna hefir lært að lesa eftir því.
Sjötta útgáfa er nú út komin og hafa þá tólf þúsund prentuð verið af
kverinu, eftirþví sem á titilblaðinu segir. Svo er annað kver rétt ný-
útkomið, Litli barnavinurinn 1. bók Það er ofurlítil lestrarbók handa
börnum, sem á að taka við af stafrófskverinu. f því eru laglegar smá-
sögur og nokkurar myndir. Vöndust-u orðin f hverri sögu eru sett á
undan og skýrð, eins og lengi hefir tíðkast í hérlendum lestrarbókum.
íslenzku börnin ættu að fá eins fallegar og vandaðar kenslubækur og
önnur börn. Það hefir þýðing fyrir fegurðarvit, skilning og hugsun-
arhátt þeirra alla æfi.
Fimtu útgáfu af ritreglum Valdimars Ásmundssonar ættu sem
flestir að eiga, sem annars langar til aðlæra að rita mál vort stafrétt
og eftir þeim reglum, sem þeir, er bezt vanda það, er eftir þá sést,
nú fylgja.
Reikningsbók handa börnum hefir Ögmundur Sigiirðsnon, kenn-
ari við Flensborgar skólann, samið. Er ánægjulegt að sjá, að hann
hefir hagað henni eftir kenslubókum í reikningi eins og þær nú þykja
hentugastar, þar sem barnakenslan er í beztu lagi. Hún nær að eins
yfir fjórar höfuðgreinar, en væntanlega verður henni haldið áfram.
Adeibert von Chamisso hefir þýzkt skáld heitið. Hann var
fæddur á Frakklandi 1781, frakkneskur að uppruna, en þýzkur í
anda, ól mestan aldur sinn á Þýzkalandi og skáldskapur hans allur
heyrir þýzkum bókmentum til. Hann var bæði náttúrufræðingur,
einkum grasafræðingur, rithöfundur og skáld, og dó 1838. Frægastur
hefir hann orðið fyrir dálitla sögu, sem hann ritaði, og þýdd hefir ver-
ið á öll tungumál Norðurálfunnar. Hún heitir Peter Sc/Uemihl og er
um manninn, sem varð af með skuggann sinn. Sögu þessa hefir Þor-
steinn Gíslason þýtt á íslenzku og gefið út á Seyðisfirði. Það hefði
verið ánægjulegt að eiga þetta litía æfintýri á íslenzku, af því það hefir
orðið svo frægt í bókmentunum. En þetta litla kver er svo húsgangs-
lega tii fara, að eg skil ekki, að þýðandinn skyldi geta fengið af sér að