Náttúrufræðingurinn - 1980, Side 102
3. ættbálkur. VÆNGBOBBAR
(I'liecosomata).
Nafnskýring: Gríska theke: ílát og
soma: líkami, þ.e. hylkiskroppar;
kroppar sem hafa um sig skel.
Svifdýr með mjög þunna og gegn-
sæja, gormsnúna eða þrihyrnulagaða
skel. Vængbobbar synda með svo-
nefndum vængjum, sem eru langar tot-
ur myndaðar úr fótbörðum (6. mynd).
Vængbobbar lifa á plöntusvifi sem þeir
veiða með bifhærðum reitum á vængj-
um og i möttulholi (Morton 1954). Um
10 tegundir lifa á íslensku hafsvæði (van
der Spoel 1972), langalgengastar teg-
undir af ættkvíslinni Spiratella (áður
Limacina).
4. ættbálkur. MARFLUGUR
(Gymnosomata).
Nafnskýring: Gríska gymnos: nakinn,
soma: kroppur. Berkroppar, þ.e. skel-
leysingjar.
Skelvana svifdýr sem synda með
stuttum fótvængjum. Gagnstætt væng-
bobbum, sem róa sér áfram með löngum
áratogum, „fljúga“ marflugur með
mjög tíðum vængjaslögum. Sund þeirra
er mun hraðara og hreyfingar allar
6. mynd. Vængbobbi (Spiratella retroversa).
1. mynd. Marfluga (Clione limacina).
Teiknað eftir Morton 1958.
hnitmiðaðri en hreyfingar vængbobba,
enda eru marflugur rándýr sem lifa á
vængbobbum. Umhverfis munninn
hafa marflugur arma með krókum og
sogskálum til þess að grípa bráðina.
Marflugur eru einu lindýrin önnur en
smokkfiskar sem hafa arma með sog-
skálum. Á íslensku hafsvæði finnast
sennilega 2—3 tegundir (Morton 1957a,
1957b; McKay 1974), en aðeins ein er
algeng, Clione limacina, sem lifir á væng-
bobbum af ættkvíslinni Spiratella. (7.
mynd).
5. ættbálkur. SEKKTANNAR
(Ascoglossa).
Nafnskýring: Gríska ascus: sekkur;
glossa: tunga. Stundum nefndir Saco-
glossa.
Sekktannar eru fremur smávaxnir
baktálknar sem margir eru skelvana, en
frumstæðustu tegundirnar hafa ytri
skel. Fáeinar tegundir sekktanna hafa
samlokuskel og eru það einu sniglarnir
sem svo eru gerðir. Loku vantar. Skel-
vana tegundum svipar oft til bertálkna í
útliti, einkum þeirra sem hafa baktotur.
Sekktannar eru, með fáum undantekn-
ingum, þörungaætur. Lifa langflestar
tegundir á grænum þráðlaga þörungum
sem hafa stórar fjölkjarna frumur eða
eru þverveggjalausir. Sekktannar hafa
skráptungu með einfaldri röð tanna (11.
180