Náttúrufræðingurinn - 1980, Qupperneq 122

Suðvesturlandi. Algengast var að étinn
væri 3—5 ára fiskur.
Hrognkelsi kom fyrst fyrir í saur frá
lokum febrúar, en þá verður þeirra fyrst
vart við Suðvesturland (B. Sæm. 1926).
Náðu þau hámarki í apríl en hlutdeild
þeirra smádvínaði uns þau hurfu í
október.
Homsíli komu fyrir í einu sýni frá mars
er kvarnir úr tveimur hornsílum fund-
ust. Næst kom það fyrir í október og
varð algengt í fæðu fyrri hluta vetrar.
Hornsíli fundust í allt að 50% saursýna í
nóv. 1978 og jan. 1979 (4. mynd). Oft
fundust kvarnir og gaddar innan um
fæðuleifar annarra tegunda en allt að 85
kvarnir fundust i einum saur. Líklegt er
að fjöldi hornsíla í fæðu minks sé meiri
en hér kemur fram því að kvarnir eru
smáar og vandfundnar.
Karfi kom fyrir í saur yfir háveturinn
(4. mynd). Ekki er vitað hvort um rekna
fiska var að ræða og þá e.t.v. stóra karfa
(.Sebastes marinus (L.)), (sbr. B. Sæm
1926, bls. 95), en litli karfi (S. viviparus
Kroyer), er grunnsævisfiskur sem mink-
ur getur e.t.v. veitt.
Ufsi kom fyrir i saur seinni hluta árs-
ins og náði hámarki í september (4.
mynd). Þetta voru allt seiði á 1. ári.
Sandsíli kom litið fyrir og mest um
haustið (4. mynd). Báðar síðastnefndu
tegundirnar eru mikið étnar af fiskum
og fuglum. Kvarnir þeirra finnast þvi er
meltingarfæri afræningjanna eru étin.
Af þessum sökum er erfitt að segja
hversu mikið minkur veiðir af þessum
tegundum. Sandsíli er algengt uppi i
landsteinum, einkum þar sem botn er
mjúkur, en ufsaseiði verða oft eftir i
fjörupollum (B. Sæm. 1926). Heildar-
þýðing þessara tegunda er lítil í fæðu
minks.
Aðrar fisktegundir sem fundust í saur
voru loðna (3 alls, étnar i mars, okt. og
des.) og síld (1 étin í okt.)
Auk þeirra tegunda sem greindar
voru úr saur fundust mismikið étnir
fiskar við greni minka. Þessir fiskar voru
keila (Brosme brosme (Ascanius)), skötu-
selur (Lophius piscatorius L.) og tinda-
bykkja (Raja radiata Donovan), einn
einstaklingur hverrar tegundar. Senni-
lega voru þetta sjóreknir fiskar. Við
greni fundust auk ofangreindra tegunda
32 marhnútar, mismikið étnir. Eitt
hrognkelsi, hálfétið fannst í júní. Leifar
smárra fiska finnast ekki því að þeir eru
étnir upp til agna.
Krabbadýr. Ýmsar krabbadýrategund-
ir voru étnar allt árið um kring (Tafla II,
3. og 5. mynd).
Krabbar (Decapoda) komu fyrir sem
aðalfæða í maí—des. (5. mynd). Ekki
reyndist unnt að greina krabba í saur til
tegunda, því að minkurinn brytjar þá í
smáa bita. Þó fundust leifar 9 krabba
við greni, 8 þeirra bogkrabbar (Carcmus
maenas (L.)) og einn trjónukrabbi (Hyas
araneus (L.)).
Marflær (Amphipoda) og þanglýs
(Isopoda) voru étnar allt árið um kring.
Leifar þeirra varðveitast vel i saur.
5. mynd. Tíðni krabbadýra sem aðalfæðu
úr minkasaur, sem safnað var í Grindavík á
tímabilinu jan. 1978—feb. 1979. — Crustea-
cean foods in mink faeces; frequency of occurrence as
main food.
200