Samvinnan - 01.09.1927, Page 61

Samvinnan - 01.09.1927, Page 61
SAMVINNAN 235 um þeirra og mælingu (sbr. kvæði Gríms Thomsens, Bát- sandapundarinn). Var honum kunnugt frá æsku, að slíks var engin vanþörf. Það er að öllu samanlögðu ofur-eðli- legt, að skjótt dró til óvináttu og fjandskapar með Skúla og kaupmönnum. Öll framkoma Skúla í þeirra garð sýn- ir, að • hann hataði og fyrirleit stéttina og starf hennar. öðruvísi er ómögulegt að skýra það, er hann beitir kaup- menn meiri harðneskju en ástæða virðist hafa verið til samkvæmt lögum. Má þar nefna sem dæmi framkomu hans við kaupmann einn í Grindavík og vöruupptektirnar 1769, sem menn geta kynt sér, ef þeir vilja, í heimildum frá þeim tíma. Orsökin getur eigi hafa verið önnur en sú, að hann taldi kaupmennina blóðsugur og sníkjudýr^og hættulega almenningsheill. 1 þessari baráttu við kaup- mannavaldið skaut fyrst upp í huga hans hugmynd um hluttöku þjóðarinnar sjálfrar í versluninni, sem síðar verður tekin til athugunar. Það var enginn hægðarleikur fyrir Skúla, að fá fram- gengt breytingum á sjálfu verslunarfyrirkomulaginu. í fyrsta lagi er þess að geta, að um daga Skúla var íslenska verslunin seld á leigu voldugum erlendum verslunarfélög- um. Var enginn leikur við þau að etja. Kaupmenn lögð- ust auðvitað fast á móti breytingum og gerðu Skúla allan óleik þann, er þeir máttu. Hugsunarháttur þjóðarinnar var þó ef til vill enn verri viðureignar. Landsmenn voru svo sem fyr var getið allsendis ófróðir um verslun og kaupmenn gátu með góðum árangri skrökvað að þeim því, er þeim sýndist. Fengu þeir jafnvel rægt Skúla í augum alþýðu. Almenningur er nú einu sinni hneigður til að trúa illu um foringja sína og velgjörðarmenn. Undirlægju- hátturinn var orðinn svo rótgróinn, að menn létu bjóða sér alt. Of margir samtíðannenn Skúla voru „kúgaðir komnir í heim og kaghýddir langt fram í ætt“. Högg og hrópyrði kaupmanna þoldu þeir með jafnaðargeði. Það þurfti mikið til að vekja metnað þeiiTa og sjálfsvamar- hvöt. Gramdist Skúla löngum vesalmenska landa sinna, en var jafnframt boðinn og búinn til að rétta hluta þeirra
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142

x

Samvinnan

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Samvinnan
https://timarit.is/publication/340

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.