Andvari

Árgangur

Andvari - 01.01.1992, Síða 87

Andvari - 01.01.1992, Síða 87
ANDVARI „ALT ER LYGI NEMA ÁSTIN" 85 hefðbundið hlutverk á sviði ástarinnar. Þannig er Vefarinn aðeins upphaf leitarinnar að nýju tilvistarsviði fyrir konur. Leit Halldórs heldur áfram í Sölku Völku, næstu skáldsögu á eftir Vefaranum mikla frá Kasmír. Það er ekki fyrr en með Sölku Völku sem konan afklæðist álagaham ástarinnar. Salka Valka tekur við af Diljá og Arnaldur af Steini Elliða. Um leið og Arnaldur kveður Sölku Völku og gengur með bundið fyrir bæði augu inn í kenningakerfi stjórnmálanna stendur Salka Valka ótrufluð í hringiðu at- vinnulífsins, fjárhagslega sjálfstæð og tilfinningalega óháð karlmönnum. Salka Valka velur þá leið að hugsa sér að maðurinn sem hún elskar sé dá- inn og sendir hann burtu. Nútímakonan er ein í bókarlok og engin von er gefin í verkinu um tilfinningalega sameiningu konu og karls í sögu Sölku Völku. Salka Valka skilur það vald sem Arnaldur gæti haft yfir henni þeg- ar hann yfirgefur hana og ákveður því að hugsa sér að hann sé dáinn. Þannig losar hún sig við tilfinningaþrá sína og þau lamandi áhrif sem Arn- aldur gæti haft á hana. Söknuðurinn tekur við af ástarþránni. Söknuðurinn er allt önnur tilfinning en höggið sem höfnunin veldur. Salka Valka hefur styrk til að stíga skref í átt til sjálfstæðis en Diljá er ekki eins sterk. Hún getur ekki greitt úr eigin tilfinningaflækju og höfundur velur ekki útgöngu- Ieið fyrir hana. Ef litið er yfir ritverk Halldórs Laxness er erfitt að finna kvenpersónur sem brjótast undan ástinni og skapa sér sjálfstæða tilvist án þess að vera á einhvern hátt háðar karlmönnum. Þær konur sem af einhverjum ástæðum eru vansælar í hjónabandi eða ástarsambandi og vilja rjúfa þau tengsl finna sér flestar annan karlmann sem þær flýja í fangið á. Vansæl eiginkona er Halldóri hugleikið viðfangsefni. Þær eru margar þreyttar og tilfinningalega vannærðar eiginkonurnar sem hann hefur skapað. Jófríður, móðir Steins Elliða, er ein þeirra. Halldór fer mjög snemma að vinna með hjónabandið og lögmál þess og ekki er auðvelt að finna mörg dæmi í verkum hans um hjónabönd þar sem maðurinn og konan blómstra sem einstaklingar. Tilvist konunnar er innan heimilisins og hún tærist upp vegna skorts á umhyggju, sem eiginmaðurinn getur ekki veitt. Hin vansæla eiginkona í verkum Hall- dórs er ýmist rík eða fátæk af veraldlegum auði. Hún tilheyrir ekki einni sérstakri stétt. Jófríður er aðeins átján ára þegar hjónabandið fjötrar hana. Hún skrifar í bréfi til Diljár: Þegar við vorum gift, fagnaði ég því að vígjast til samskonar alsnægtalífs og ég var uppalin í, og hugði gott til glóðarinnar um unað hjónabandsins, því í barnaskap mín- um hafði mér oft þótt sem hjónabandið táknaði fyllíng allra vona. Þannig hugsum við allar meðan við erum milli vita; og barmur okkar svellur einsog leirhver af þessari óskiljanlegu fýsn til að lykja um alla hamíngju himins og jarðar. En ekkert er fjær því en hjónabandið að geta satt þrár sannrar konu, ég tala ekki
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172
Síða 173
Síða 174
Síða 175
Síða 176
Síða 177
Síða 178
Síða 179
Síða 180
Síða 181
Síða 182
Síða 183
Síða 184

x

Andvari

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.