Andvari - 01.01.1995, Blaðsíða 118

116
JÓHANN SIGURJÓNSSON
ANDVARI
rýnendur þar (og reyndar á íslandi líka) fyndu að byggingu leiksins, var það þó fyrst
og fremst danska sýningin og leikararnir, sem ekki þóttu gera leikritinu viðeigandi
skil. Annað var uppi á teningnum í Reykjavík, þar sem sýningin og leikararnir, eink-
um Jens Waage og frú Stefanía voru hafin til skýjanna, þannig að leikritið sjálft hefur
bersýnilega notið sín betur og var það Jóhanni mikil sárabót. íslensku sýninguna sá
hann aldrei.j
Charlottenlund Johannevej 3, 30. 3. 1915
Kæri vinur.
Harðorður ertu um Olaf vesalinginn, en misjafnir eru dómar mannanna.
Eitt af stærstu blöðunum í Málmey, „Arbetet" skrifar: „Vid Sidan, som den
frusna motsatsen till Lofturs Lava, stod Herr John Ekman, en kraft, kárvt
formad Figur af en vederheftighetens Bredd och Tyngd „ - jeg skrifaði
nafnorðin með stórum upphafsstöfum í gáleysi. Jæja vinur mjer þótti vænt
um að þú tókst að þjer hlutverkið þó að það væri þjer óljúft, ef til vill get
jeg goldið með betra hlutverki seinna. Pað var ekki leikendanna sök að
Loptur fyllti ekki Dagmar-leikhúsið kvöld eptir kvöld heldur illviljugra rit-
dómara, sem höfðu horn í síðu leikhússtjóra og ef til vill þótti nóg um sig-
urfarir íslenskra rithöfunda, því fyrsta kvöldið tóku áhorfendurnir á móti
Lopti með jafnmiklum eða meiri fögnuði en Eyvindi - leikhússtjóri ljek við
hvern fingur af kæti og áleit það vera stærsta sigur ársins - um morguninn
þegar hann sá ritdómana lagðist hann í rúmið af reiði og sorg.
I Málmey þar sem leikhúsið var minna og ekki eins vandaður leikur að
Lopti sjálfum undannskildum, var leiknum tekið fádæma vel og húsfyllir
þau 3 kvöld sem fjelagið rjeði yfir húsinu.
Vel var Fjallaeyvind tekið i Berlín, hann var leikinn þar í því fegursta
leikhúsi sem jeg hef sjeð, 2400 sæti, og alskipuð öll, jeg var kallaður fram
eptir 2an, 3ja og 4ða þátt með miklu lófaklappi; sá er siður þar ef vel geng-
ur. Blöðin voru mjer dæmalaust góð, en peningarlegur fjárhagur er það
minni fyrir mig en skyldi, vegna þess að vinnulýðurinn hefur byggt húsið,
gjalda þeir rithöfundinum vissa upphæð fyrir hvert kvöld og hana lága, en
heiðrinum fagna jeg af heilum hug.
Sendu mjer vinur 75 krónurnar, jeg þarf á þeim að halda og læt banka-
stjórann bíða með renturnar til betri tíma.
Heilsaðu kærlega Stefaníu og öðru góðu fólki.
Vertu sem best kvaddur
af þínum einlæga Jóhanni Sigurjónssyni.
[Arni hefur ekki talið hlutverk Ólafs henta sér og færst undan að leika hann, enda