Andvari

Árgangur

Andvari - 01.01.1995, Blaðsíða 168

Andvari - 01.01.1995, Blaðsíða 168
166 GILS GUÐMUNDSSON ANDVARI Pessum orðum fylgdi síðan hörð ádrepa á íslenska kirkju og þjóna henn- ar, fyrir skort á kristilegri afstöðu gagnvart dýrunum. Höfundur fullyrðir að kirkjan hafi aldrei beitt sér í alvöru fyrir verndun neinna villtra dýra eða hvatt menn til að sýna þeim miskunn og réttlæti. „Hún hefur aldrei tekist á hendur að vinna fyrir allsherjar dýravernd á grundvelli trúarbragðanna, eða fórnað neinu til að koma í veg fyrir útrýmingu dýra með veiðiskap. Allir viðurkenna þó að Drottinn er höfundur dýranna eins og mannanna.“ Guðmundur heldur því fram að bæði fyrr og síðar hafi ýmsir þjónar kirkjunnar gengið rösklega fram við dýraveiðar og gert aðra út til sama at- hæfis. Þess finnist jafnvel dæmi að prestar hafi „gefið mönnum leyfi til að drepa niður villtar skepnur á helstu stórhátíðum ársins, hvað þá heldur aðra daga.“ Og Guðmundur heldur áfram: „Guðfræðingar ættu að vera eins vel að sér í náttúrufræði og biblíufræði og jafnfærir um að glæða trú og siðgæði hjá fólkinu með tilvitnunum í verk skaparans í náttúrunni eins og með orðum hans í biblíunni. Ef Guðsríki er ekki að finna í náttúrunni, sem menn lifa og hrærast í, þarf ekki að leita að því annarsstaðar. Öll þekking á náttúrunni og lögum hennar er vitnisburð- ur um sannleikann, og þar sem hann ríkir getur ekkert blint trúarofstæki eða villukenning þrifist. Náttúran segir aldrei ósatt, en hún er oft misskilin. Með þessu er ekki verið að boða náttúrudýrkun í staðinn fyrir guðsdýrk- un, heldur er hér bent á að nota verk skaparans, sem náttúran ber vitni um, til að þroska og fullkomna andlega hæfileika manna, hliðstætt því sem nú er reynt að gera með orðum biblíunnar einum saman.“ 8 Guðmundur Davíðsson hélt áfram alltíðum skrifum í blöð um áhugaefni sín allt fram á haustið 1947, en lítt eftir það, enda mun þá starfsþrekið hafa verið tekið mjög að bila. Hér verða þau skrif ekki rakin, enda kom þar ekki margt nýtt fram, en hamrað af mikilli elju á mörgu því sem verið hafði kjarninn í eldri skrifum. Einkum greip Guðmundur nú pennann til að gagnrýna ýmsar ómannúðlegar veiðiaðferðir og umdeilanleg vinnubrögð við fækkun eða útrýmingu svonefndra meindýra. Skal loks í því sambandi vikið að einni blaðagrein frá þessu síðasta skeiði ritferils hans. Sú grein birtist í Tímanum 2. apríl 1945 og hét Meindýr og eiturlyf. Undirtitill var: „Eyðing dýra með eitri er að forsmá starf náttúrunnar og óvirða verk skap- arans.“ Tilefni greinarinnar var það að nýkomin var út bókin Meindýr eftir Geir
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172

x

Andvari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.