Hlín - 01.01.1953, Blaðsíða 52
50
Hlin
átti. — Kristjana mun heldur aldrei liafa þolað að herða
verule^a að sjer við vinnu, en þó mun hún iðulega, þegar
mikið lá við, hafa boðið veiku þreki sínu meira en hún
mátti. — Helst rnátti engum synja, ekkert loforð mátti
bregða, óskir allra varð að uppfylla á sem fullkomnastan
hátt. — Hægt, en ákveðið, var sótt að rnarki, án þess lista-
tökin fötuðust nokkru sinni — Oft mun Kristjana liafa
unnið við óliæg skilyrði og neitað sjer þreyttri um livíld
til þess að geta haldið gefin heit og uppfylt óskirnar. —
Og hver voru svo launin fyrir listfengið og þessa trúu og
mikilsverðu þjónustu við náungann? Oftast hinn lægsti
taxta, sem unt var að láta í tje. — Ekki kann jeg að nefna
upphæð þeirra launa, sem Kristjana hlaut fyrir einstök
verk sín, en hitt er víst, að væru þær tölur skráðar hjer,
myndu þeir, er mótast hafa af liáværum kaupkröfum nú-
tímans ,verða undrandi yfir hinum vægu kröfum hennar,
sem intu af höndum önnur eins verk, og jafnframt
hneykslaðir yfir vanmati liinna, sem nutu þeirra.
Frá efnislegu sjónarmiði bar Kristjana Gunnlaugs-
dóttir lítið úr býtum — var alla æfi fátæk að fje. Ef hún
hefði lifað nú á tímum, nnindi liafa verið reynt að ljetta
skugga liennar erfiðu ælikjara, J^jóðfjelagsheildin liefði
þá tekið þátt í kjörum hennar, m. a. með jrví að greiða
henni árlegan lífeyri, og Jrað liefði verið mikil liðveisla.
En Jrá var hún langt undan sú iduttekning og rjettlætis-
ráðstöfun, sem nú ríkir gagnvart hinum snauðu, sjúku,
særðu og ellimóðu. — En líklegt er að einhverjir af þeim,
sem nutu Idnna vel unnu verka Kristjönu, liafi kunnað að
meta þau og einlæga viðleitni hennar til persónulegs
sjálfstæðis — með þeim hætti, að Jreir hafi stundum lagt
í lófa hennar ríflegri þóknun fyrir þjónustuna, en hennar
vægu kröfur gerðu tilkall tii. Víst var um það, að hún /!
átti einlæga vini, sem rjettu henni hlýja hönd og vörpuðu
ljósi á veginn. — Jeg minntist þess, að Kristjana hefði
l)orið lítið úr býturn frá efnislegu sjónarmiði. Á veraldar-
vísuna var hún aðeins fátæk, fötluð kona, vanmáttug í