Hlín - 01.01.1953, Qupperneq 54

52
HUn
ar vandvirkni og óbrigðullar trúmensku í sjerhverju
starfi. — En af jressum sökum er list hennar enn meiri og
aðdáunarverðari. — Er rjett að hafa þetta í Imga, jregar
litið er yfir líf og æfistarf Kristjönu heitinnar. — Ekki
mun Kristjana liafa lagt stund á útsaum, nje aðrar hinar
fínustu hannyrðir, svo teljandi væri, því hún var alla
stund svo ofhlaðin störfum við fatagerð og aðra venjulega
handavinnu, að henni hafa ekki gefist nrörg tækifæri til
að leggja sig eftir slíku. En mikill skaði verður jrað að
teljast, að henni skyldi aldrei auðnast að gera þá'iðju að
virkum Jrætti í lífsstarfi sínu, því óefað hefði hún orðið
þessari fegurðarnæmu listakonu ríkt hugðarefni, sem
hefði veitt henni margar yndisstundir og jafnframt auðg-
að íslenskan listiðnað að snildarverkum, sem liefðu borið
meistara sínum verðugt lof.
Þegar huganum er beint að hæfileikum Kristjönu
Gunnlaugsdóttur, þá hljótum við að harma jrað, að henni
skyldi aldrei auðnast að njóta einhvers þess, sem gert
hefði áhrifin af listgáfu hennar enn fyllri og fjölskrúð-
ugri. — Hugsum okkur livað ltefði gerst, ef hún hefði
notið þeirrar mentunar, sem sjerliver æskumey nútímans
getur veitt sjer, ef hún vill. — Hugsum okkur þau fögru
verk, sem hefðu skapast í höndum þessarar liagleikskonu,
ef komið hefði verið til móts við hæfileika hennar og
henni verið veitt vist í góðunr skóla, þar sem gaf sýn inn
í bjartan heim lífs og listar. Hugsunr okkur hve hún
hefði Jrá getað náð langt í list sinni, fyrst hún náði, fyrir
lræfileika sína, þeim ágæta árangri, senr raun bar vitni,
við þau óhægu skilyrði, sem hún átti sífelt við að búa. —
En einmitt þannig er lífið altof oft, að afburðanrenskan er
bundin í dimmuborgum dapurra örlaga og fær því ekki
notið sín, nema til hálfs, af því að góðvættir gleði og gæfu
ná aldrei til að leysa hana úr álögunum.
Hjer lrefur verið gerð tilraun til að rekja sögu, eina af
mörgum, sem vitnar um slíkt.