Morgunn - 01.12.1920, Blaðsíða 90

168
MORGUN'N
skeyti áður hjá frú Chenoweth. Hann hafði verið vanur
að nota þetta nafn undir bréf til konunnar sinnar, sem
enn var á lífi. Og hann var þjóðkunnur maður. Nú las
prófessorinn aðkomukonunni skeytið og spurði hana, hvort
hún kannaðist nokkuð við það. llún sagðist alls ekkert
í því botna, og kvaðst ekki hafa hugmynd um, hver
þetta gæti verið. Hann skýrði henni ekki frá því, en
hann skrifaði ekkju þess er skeytið hafði sent, og fékk
þá að vita, að öll atriðin, er minst hafði verið á i skeyt-
inu, voru rétt, og að þetta voru góðar endurminninga-
sannanir. Síðar fékk hann vitneskju um það, að send-
andinn hafði verið alúðarvinur aðkomukonunnar, sem á
fundinum var, og fjölskyldu hennar, svo að ekki var
óeðlilegt, að hann væri þarna viðstaddur. En það, sem
hann hafði sagt, kom alls ekkert þeirri konu við, heldur
eingöngu ekkju hans, og sami blærinn var á því og
skeytinu, sem hann hafði áður sent.
I næstu viku spurði prófessor Hyslop stjórnanda frú
Chenoweth (þann mann í öðrum heimi, er stendur fyrir
tilraunum með hana), hvernig á þvi stæði, að þessi maður
hefði verið að senda skeyti. Stjórnandinn sagði, að hann
hefði ekkert skeyti sent, en hann hefði verið áhorfandi.
Hann sagði, að foreldrar aðkomukonunnar hefðu verið að
senda skeyti. Prófessorinn sagði stjórnandanum, að frá
þeim hefði ekki nokkurt orð komið, en að þessi þjóðkunni
maður hefði ekki að eins komið með gælunafn sitt, held-
ur og með atvik til sönnunar því, hver hann væri. Stjórn-
andann furðaði mjög á þessu, og sagði, að sín megin hefðu
menn alls ekkert um þetta vitað, en haldið, að foreldrar
konunnar, sem á fundinum var, hefðu verið að senda
Bkeytið.
Iivernig víkur nú þessu við?
Skýring prófessorsins er í stuttu máli þessi: öll
skeyti frá öðrum heimi, sem koma í miðilssambandi, verða
að komast gegnum undirvitund miðilsins. Til þess að þau
geti komist það, verður undirvitundin að beina athygli