Morgunn - 01.12.1920, Blaðsíða 107
M. 0 R G U N N
185
gengið úr kirkjunni þar eftir messu, upp Bókhlöðustig;
þar keyrði á hana »bíll«, hún féll, og meiddist á höfði og
víðar, var leidd inn til læknis, ernæsturbjó; liann gjörði
við meiðslið á höfðinu og reifaði það, og þannig reifuð
gekk hún heim til sonar síns Jakobs ritstjóra Möllers.
]tUI. Barghilcl kEmur bráðum.
Mig dreymdi nóttina fyrir þann 16. nóvember 1918,
að bankað væri á kontórhurðina hérna; eg tók opið, og
þá var þar komin Hólmfríður sál. mágkona mín,1) og
hélt á litlu barni i fanginu. Það datt ofan yfir mig að
sjá hana eina á ferð og með ungbarn, en mundi í svefn-
inum ekki eftir því að hún var dáin fyrir mörgum árum.
Hún segist ætla að verá hér hjá okkur, bi'óður sínum og mér,
þangað til Borghild komi, hún haíi ekki verið tilbúin, en
komi bráðlega. Svo setjumst við inni í stofu; hún tekur
utan af barninu og segir: hann er þá vakneður, bless-
unin litla. — Eftir litia stund kemur svo Borghild, og
vill halda strax áfram ; þær biðja mig að segja Snæbirni,
að ferðin hafi gengið vel, þær séu vel frískar. — Draum-
urinn var svo ekki lengri.
XUII. »Eg er orðin alueg frísk*.
Nóttina eftir (o: fyrir þ. 17. nóv.) dreymdi mig að eg
væri komin inn í hús Snæbjarnar kaupm í Reykjavík.
Eg sé, að hann er mjög veiklulegur að útliti og dapur i
bragði. Hann fer ineð mig inn í svefnherbergi þeirra
hjónanna; þar liggur kona hans, frú Borghild, fárveik;
liann biður mig að sitja hjá henni meðan hann gangi
burt, ' og eg gjöri það. Þá þyki mér hún sofna; en eftir
litla stund sprettur hún upp; eg varð dauðhrædd, og
') Móðir Snæbjarnar kaupm. Arnljótssonar, mannB frú Borglnldar,,
sein dó 17. nóvembcr 1918.