Morgunn - 01.12.1920, Blaðsíða 130
20í>
MORGUNN
PrófESSDr rtgúst h. BjarnasDn
□g sálarrannsóknirnar.
Þeir Þórður Sveinsson geðveikralaíknir og prófessor
dr. Ágúst H. Bjarnason hafa háð allsnarpa hólingöngu í
blöðunum í vetur út af »Persónu8kifta»-greininni, sem
prentuð var í 1. hefti Mohguns. Eg hafði hugsað ruér, að
Morgunn mundi sitja hjá þeim deilum, enda allmikið af
þeim með öllu utanvið verkahring þessa tímarits. En pró-
fessorinn hefir notað tækiberið til árása á Sálarrannsókna-
félag íslands; og þar sem Mokgunn stendur því fólagi
nærri, geri eg ráð fyrir, að eðlilegt þyki, að hér sé að
einhverju leyti lagt orð i belg. Mér er það óljúft. Dr.
Á. H. B. er góðkunningi minn og eg efast ekki um, að
hann vilji yfirleitt láta gott af sér leiða í mentalífi voru.
En þegar sálarrannsóknirnar eiga i hlut og það félag, sem
mér hefir verið trúað fyrir, get eg ekki farið i neitt mann-
greinarálit.
Og eg verð þá að taka það fram hreinskilnislega og
afdráttarlaust, að mér flnst það mikið mein, að jafn-nýtur
maður og dr. Á. H. B. er að raörgu leyti skuli haga sér
ein8 og hann gerir í því máli, sem S. R. F. í. hefir tekið
aö sór. Hann virðist ekki hafa komið auga á það, að
þörf sé í þessu máli, eins og öðrum málum, á verulegri
þekkingu, til þess að mega tala digurbarkalega. Og ábyrgð-
artilfmningarinnar verða menn nauðalítið varir hjá honum,
þogar hann kemst inn á það svið.
Það væri broslegt, ef það væri ekki jafn-leiðinlegt og
það er, prófessorsins vegna, að hann skuli enn vera að
minna menn á þann fróðleik, sem hann haíi fengið um
rnálið 1903 í Lundúnum. Eftir þessa Lundúna-fræðslu, ár-
ið 1906, flutti hann og lét prenta töluna »Andtrúin kruf-
in«. Eg hygg, að óhætt sé að fullyrða, að öllu meiri vit-