Morgunn - 01.12.1920, Blaðsíða 120
198
MOEGrUNN
landshlutum ókeypis gistingu. Var Cov. búinn að vera
þarna í 14 daga og bjó í hálmkofa niður við ána, svo að
hann gæti kvöids og morgna í hinn vanalega 21 dag
framkvæmt þvotta sína þar, til heiðurs við hinn látna.
Þegar Jac hafði fengið samþykki fakírsins, sem gazt
vel að honum vegna þess að þeir gátu talast við á tam-
ikku, móðurmáli fakírsins, lét hann eitt sinn um hádegis-
bilið, þegar aðrir íbúar hússins hvíidu sig vegna hitans,
kalla fakírinn til sín í herbergi eitt, sem sneri út að
hjalla, þar sem gosbrunnur var, og mátti sjá þaðan út
yfir Ganges. Þegar fakírinn var seztur á gólfið með kross-
lagða fætur, spurði Jac., hvort í honum framleiddist kraft-
ur, er hann fremdi listir sínar, og livort hann hefði aldr-
ei einkennilega tilkenningu í heila sinum eða vöðvum.
»Það er enginn venjulegur kraftur, sem verkar þar«,
svaraði Cov., »en eg ákalla anda forfeðranna, og þeir sýna
mátt sinn, en eg er að eins verkfæri hans«. — Þetta
sögðu fakírarnir altaf við Jac., er hann spurði þá um
þessi efni.
Hann lét nú fakírinn byrja; Cov. rétti hendurnar í
áttina að feikistóru bronzekeraldi, sem var fult af vatni
Eftir fimm mínútur fór keraldið að ruggast og smánálg-
ast fakírinn. Eftir því sem fjarlægðin minkaði, heyrðust
málmhljóð frá því, eins og slegið væri á það með stál-
stöng. Stundum voru höggin svo mörg og tíð, að því var
líkast, sem haglskúr væri að skella á málmþaki. Jac.
vildi nú fá að stjórna fyrirbrigðunum, og lét fakírinn það
þegar eftir, og samkvæmt óskum Jacolliots hreyfðist ker-
aldiö nú fram og aftar eöa stóð kyrt — höggín heyrðust
samíieytt í runu, eða með reglubundnu millibili. Alt gerð-
iat þetta álialdalauat, og keraldið var svo þungt, segir
Jöc,, að tveir menn rayndi liafa átt örðugt með að hreyfa
það úr stað, jafnvel þótt tómt hefði verið.
Nú stóð fakírinn upp og lagði fingurgómana á rönd
keraldsins. Tók það þá að ruggast á ýmsar hliðar, en,
mest var Jac. hissa á því, að þótt sveiflurnar yrði æ