Morgunn


Morgunn - 01.06.1934, Síða 14

Morgunn - 01.06.1934, Síða 14
8 MORGUNN leiki óendanlega mikilfenglegri, heldur en alt, sem birt- ist í lífi hans. Og þótt vér göngum að því vísu, að áhrif- anna af lífi hans — fáum árum lífs hans — eigi að gæta enn þá um árþúsundir í mannlegu félagi, hvað er þá orðið af þessu skapandi afli persónuleika hans, sem gat látið svona um sig muna á fáum árum? Þeir, sem á þess- um brautum hugsa, spyrja, hvort tilveran skapi annað eins andlegt atgjörfi og dásamlega göfgi, sem hefir get- að haldið sextíu kynslóðum hugföngnum, og varpi því síðan fyrir borð. Er tilveran að blása sápukúlur? spyrja þeir. Blés hún úr efninu aðra eins göfgi og manndóm til þess að sjá það glitra í Ijósinu og bresta síðan? Sé svo, þá virðist þeim sjálft mannkynið líkast sápukúlu, líkt og börn hafa sér til gamans, hver kynslóðin ný bóla, og allar frábrugðnar að lit og stærð, en þó allar háðar því að bresta og verða aftur að froðu þeirri, er þær eru skap- aðar úr. Orðin skynsemi og tilgangur, ætlun og markmið eiga þá ekkert skylt við þá veröld, sem vér erum sett í. Það er Ijóst, að menn finna ekki að jafnaði til þess, að svona mikið sé í húfi, þótt þeir sleppi ódauðleika- trúnni, að það svipti tilveruna í hugum vorum því viti og tilgangi, sem er flestum mönnum lífsspursmál að trúa á, ef þeir eiga að geta haldið lífsskoðun sinni heilbrigðri. Sennilega stafar þetta að einhverju leyti af því, að enn er vantrúin á ódauðleikann svo ung, svo ný, að menn eru ekki búnir að gera sér grein fyrir, hvað í henni felst. En þeir, sem mest verðmæti finna í ódauðleikatrúnni, benda á, að ef vér gefum hugsuninni vængi og lyftum henni þangað, sem öll umhugsun um sjálf oss er úr sögunni, allar vorar eigin óskir og tilhneigingar eru horfnar, en aðeins horft út yfir forlög þess lífs, sem á jörðunni lifir og hefir lifað, þá virðist þeim dapurleg sjón við sér blasa, þegar horft sé í Ijósi trúarinnar á hinn afdráttarlausa dauða mannssálarinnar. Vér sjáum, að jörðin hefir smám saman komið fram úr óskapnaðinum, út úr form- lausri stjörnuþoku, hefir tekið á sig lögun og þétzt; líf
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140

x

Morgunn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.