Morgunn - 01.06.1934, Qupperneq 49

MORGUNN
43
bak við þetta. Einn af mönnunum, sem verið höfðu á
fundinum við borðið, fór daginn eftir til mannsins, sem
sagður var hafa drepið köttinn. Hann kannaðist við það.
Hann hafði verið drukkinn, og sparkað í köttinn, svo
óþyrmilega, að hann hafði drepist.
Við þessa sögu gerir bæjarfógetinn m. a. þessar
athugasemdir:
Þegar litið er til þeirrar reynslu, sem margir sálar-
vannsóknamenn hafa fengið af hæfileikum einstakra
manna til þess að fara úr líkama sínum í föstum svefni
eða dáleiðslu, og skynja það, sem gerist á fjarlægum
stöðum, og þeim er með öllu ókunnugt um, þá getur ekki
í mínum huga leikið neinn vafi á því, að það er sams-
konar atvik, sem komið hefir fyrir með Ingibjörgu. Hún
hefir verið utan við líkamann í svefninum, og þess má
geta, að síðan hefir komið sægur af góðum sönnunum
fyrir þessu sama, þegar hún hefir verið í trance. Svo
hefir hún séð þessa eftirlætis skepnu sína drepna og
hefir í geðshræring leitað til mannsins síns og fundið
hann. Nú stóð svo á, að hún hafði tækifæri til þess að
gera vart við sig og segja frá kattardrápinu með þeim
hætti, sem hún hafði nokkura þekkingu á: borðhreyf-
ingunum.
Hún hefir með öðrum orðum haft tækifæri til þess
að gera vart við sig með þeim hætti, að það er eins og
hún væri framliðinn maður.
Vera má, að einhver kunni að spyrja, hvort hún
hafi verið þarna á ferðinni líkamalaus. En því neita eg.
Hún hefir verið þar einmitt í þeim líkama, sem hún fer
í inn í annan heim, þegar hún deyr. Og eg þori að segja,
að ef skygn maður hefði verið í stofunni, þá gat vel ver-
iS, að hann hefði séð hana bráðlifandi og sýnst hún vera
alveg eins og hún átti að sér. Menn hafa nóg af dæmum
það, að slíkt getur komið fyrir.
Og þetta litla merkilega atvik sýnir, eftir því, sem
eg lít á, að maðurinn er í jarðlífinu tvöföld vera, — að