Morgunn - 01.06.1934, Qupperneq 97

MORGUNN
91
lega varfærin. En Balfour lávarður lauk lestrinum á rit-
gjörð hennar með eftirfarandi vitnisburði, svo ekki skyldi
neinn vafi leika á um skoðanir hennar framvegis:
„Sumum yðar mætti virðast sem of mikil á
herzla hefði verið lögð á gætni og varúð í ritgjörð
frú Sidgewick. Sé svo, þá ætti þeim að þykja vænt
um það, sem eg nú ætla að skýra frá. Það er ber-
sýnilega örðugt að fá úrslitasönnun fyrir framhalds-
lífi. En vitnisburðurinn kann að nægja til þess að
sannfæra menn, jafnvel þótt hann kunni að
verða véfengdar, sem óhrekjandi sönnun. Frú
Sidgewick hefir fullvissað mig um — og þá full-
vissu hefi eg leyfi til að geta um hér á þessum fundi
— að hún er, sökum þess vitnisburðar, er hún hefir
sjálf gengið úr skugga um, fastlega trúuð bæði á
framhald lífsins og á veruleika sambandsins milli
lifenda og framliðinna“.
Þetta voru orð Balfour lávarðar, sem talaði fyrir
hönd systur sinnar, frú Sidgewick, gamallar konu um
nírætt, sem sjálf gat ekki komið á fundinn.
Andlegur heimur mikill veruleiki.
Og nú ætla eg að nota þetta einstæða tækifæri, sem
útvarpið veitir, til að mæla til þeirra, sem finst lífið erfitt
og stundum missa móðinn og taka að spyrja, hvort öll
þessi barátta og áreynsla sé nokkurs virði. Mig langar til
þess að flytja í hugskot þeirra eitthvað af þeirri
fullvissu og gefa þeim eitthvað af þeim áreiðan-
leik, sem smám saman hefir verið að festast í huga mín-
um sem árangur af öllum þeim vitnisburði, sem mér
hefir borist á nærri því fimtíu árum. Allur þessi vitnis-
burður, svona víðtækur og ótvíræður, hefir vakið hjá
uiér skilninginn á því, að andlegur heimur er mikill
veruleiki og hefir látið mig skilja að nýju sannleikann
í orðunum, sem höfð eru eftir stofnanda kristindóms-
ius: ,,í húsi föður míns eru mörg híbýli. Væri ekki svo